Η κάλπικη λίρα

Η ιστορία της ΑΕΚ μετά την κατάκτηση του πρωταθλήματος το 2018, ανακυκλώνεται διαρκώς.

Μετά την ολοκλήρωση του ντέρμπι της Κυριακής και τον διασυρμό από τον Ολυμπιακό, έχουν γραφτεί αρκετά κείμενα για την κατάσταση στην ΑΕΚ. Από το τι πρέπει να συμβεί για να αλλάξει ρότα η ομάδα, μέχρι ποιος είναι ο κατάλληλος προπονητής και ποια πρέπει να είναι η συμπεριφορά του Μελισσανίδη στα αποδυτήρια.

Προσωπικά, το σκηνικό των τελευταίων δύο ετών στον «δικέφαλο» μου θυμίζει την ταινία του αείμνηστου Γιώργου Τζαβέλλα, «Η κάλπικη λίρα». Μπορεί να μην μιλάμε για ένα κίβδηλο νόμισμα στην προκειμένη περίπτωση, όμως ο τραγέλαφος της ιστορίας ταιριάζει γάντι. Εξηγούμαι για να μην παρεξηγούμαι.

Έλλειψη προπονητικού πλάνου

Κακά τα ψέματα, η Ένωση επέλεξε στρατηγικά να επενδύσει στο νέο γήπεδο, αφήνοντας σε δεύτερο πλάνο τα υπόλοιπα θέματα. Σε βάθος χρόνου σίγουρα το γήπεδο είναι το σημαντικότερο, αλλά χωρίς κάτι χειροπιαστό για τον κόσμο μέχρι τότε, η πίεση και η γκρίνια είναι φυσικό να μεγαλώνει. Με κίνδυνο να «κάψει» και αυτό το πρότζεκτ.

Μετά την κατάκτηση του πρωταθλήματος, η ΑΕΚ άλλαξε έξι προπονητές: Μαρίνος Ουζουνίδης, Μανόλο Χιμένεθ (x2), Νίκος Κωστένογλου, Μιγκέλ Καρντόσο, Μάσιμο Καρέρα. Όλοι οι προαναφερθέντες δεν πρόλαβαν να συμπληρώσουν έναν χρόνο στον πάγκο, ενώ μετά την ολοκλήρωση των πλέι οφ της Super League θα μπει και έβδομο όνομα στην λίστα.

Άρα σφάλμα πρώτο, αστοχία στην επιλογή προπονητών. Όπως γίνεται αντιληπτό, το τελευταίο οδηγεί πάντα σε ντόμινο του αγωνιστικού πλάνου, ακυρώνοντας την όποια δουλειά ή πρόοδο έχει γίνει.

Ρόστερ μέτριων δυνατοτήτων

Και εδώ θα ξεκινήσω την καταγραφή από την κατάκτηση του τίτλου. Μετά από αυτή, ο βασικός κορμός που είχε δημιουργηθεί υπέστη σημαντικές αλλαγές, που δεν απέδωσαν, με αποτέλεσμα η ΑΕΚ να επιδίδεται σε κάθε μεταγραφική περίοδο σε τακτική «ράβε-ξήλωνε». Ποιοι έχουν απομείνει; Μάνταλος, Σιμόες, Γαλανόπουλος, Μπακάκης, Τσιγκρίνσκι, Λόπες και Τσιντώτας. Να θυμίσω τι γράφεται στα media για τους ανωτέρω πρωταγωνιστές του 2018, σήμερα;

Κοντολογίς η διοίκηση δεν φρόντισε να προασπίσει τα κεκτημένα του ρόστερ, έμπλεξε σε μία ατέρμονη διαδικασία εισαγωγών-εξαγωγών, φτάνοντας εν τέλει στο σημερινό αδιέξοδο. Προφανώς, υπάρχουν ποδοσφαιριστές με ποιότητα, όμως στην σούμα το πρόσημο παραμένει αρνητικό για την ομάδα.

Ποιος είσαι εσύ που θα κουνήσεις το δάχτυλο;

Από τις εικόνες της Κυριακής, εκείνο που με εξόργισε ήταν οι δύο οπαδοί που κατσάδιασαν τους παίκτες έξω από τη φυσούσα, κουνώντας το δάχτυλο. Ποιος είσαι ρε μεγάλε και τι πρεσβεύεις για τον σύλλογο; Οι επαγγελματίες παίκτες πληρώνονται γι’ αυτό που κάνουν, ωστόσο κανένας από μας που κάθεται στον καναπέ του, δεν ιδρώνει στο γήπεδο περισσότερο από εκείνους.

Αγώνες, προπονήσεις, προετοιμασίες, ταξίδια, ελάχιστες ώρες οικογενειακών στιγμών, τραυματισμοί, συναισθήματα, πίεση, οπαδοί, είναι μερικοί από τους παράγοντες που καλείται να διαχειριστεί ένας παίκτης αυτού του επιπέδου. Δέχομαι ότι δεν μιλάμε για το πιο δύσκολο επάγγελμα του κόσμου, ωστόσο ουδείς έχει το δικαίωμα να αναιρέσει τον κόπο κάποιου, είτε άξιζε για 5 γκολ είτε για να κατακτήσει πρωτάθλημα!

Επίσης για να προβείς σε μία τέτοια κίνηση, πιστεύεις μάλλον ότι είσαι πάνω απ’ όλους, ακόμα και από την ίδια την ΑΕΚ. Μάλλον κάνεις λάθος…

Πέραν τούτου, δεν μπήκαν μόνοι τους στον αγωνιστικό χώρο, κάποιοι το επέτρεψαν. Εκείνοι πρέπει να ντρέπονται διπλά, για την εικόνα που έδωσαν σε μικρά παιδιά που ενδεχομένως να παρακολουθούσαν τηλεόραση ή είδαν το στιγμιότυπο στα social media. Τούτη την παιδεία –εντός και εκτός αθλητισμού- θέλουμε να μεταφέρουμε στις επόμενες γενιές;

Εις το επανιδείν

Ακούστε το τελευταίο επεισόδιο του Sports Journeys, αλλά και ολόκληρη την πρώτη σεζόν εδώ.

Photo Credits: Newsit.gr