Η αλήθεια κρύβεται στις στάχτες

Το επιτελικό κράτος απέτυχε για ακόμα μια φορά να τιθασεύσει τις φλόγες, ρίχνοντας την μπάλα στην κλιματική αλλαγή.

Χαιρετώ! Οι μέρες που προηγήθηκαν, αλλά και εκείνες που έρχονται είναι δύσκολες για την χώρα. Όχι λόγω των ιδιαίτερα υψηλών θερμοκρασιών, χωρίς αυτό να μειώνει την επικινδυνότητά τους, κυρίως όμως λόγω της αποτίμησης των πυρκαγιών στο σύνολο της επικράτειας. Στρέμματα καμένου δάσους, εκατοντάδες νεκρά ζώα, περιουσίες δημιουργημένες με κόπο που χάθηκαν και πολλά ακόμα, θα μπουν στην σειρά μίας μακροσκελούς μαύρης λίστας. στάχτες

«Ευθύνεται η κλιματική αλλαγή», ακούσαμε να βγαίνει από τα χείλη πολλών εκπροσώπων της κυβέρνησης. Προφανώς, η διαταραχή που βιώνουμε δεν είναι συνηθισμένη. Ωστόσο από κάπου προκαλείται και σίγουρα ο ανθρώπινος παράγοντας έχει βάλει το χέρι του και σε δαύτη. Κάτι εξίσου αληθές με το παραπάνω, είναι η έλλειψη σχεδίου στον κρατικό μηχανισμό. Ο ισχυρισμός ότι «δεν πέθανε κανένας», προσωπικά με εξοργίζει.

Η πανίδα στην Ρόδο, την Μάνδρα, τα Δερβενοχώρια, το Αίγιο και σε όλη την έκταση του πύρινου μετώπου υπέστη μεγάλο πλήγμα. Εκτός αν οι κυβερνόντες θεωρούν έμψυχα όντα μονάχα τα… δίποδα (δεν θέλω να το πιστέψω κι αυτό). Όπως έλεγε στο Λύκειο η καθηγήτρια μου στη βιολογία, κάθε παράγοντας που επηρεάζει την ισορροπία του οικοσυστήματος, δημιουργεί βάσεις για μεγαλύτερα προβλήματα στο παρόν και το μέλλον.

Συνεχίζοντας την καταμέτρηση στο «φτωχό» μαθησιακό μυαλό μου, η διαταραχή γίνεται ακόμα μεγαλύτερη από την απώλεια χιλιάδων στρεμμάτων δάσους. Χάσαμε πολλούς… πνεύμονες, τόσο στην ηπειρωτική όσο και στην νησιωτική χώρα.

«Το πόσο χρόνο θα χρειαστεί για να επανακάμψει το οικοσύστημα εξαρτάται από το πόσο χώμα υπάρχει εκεί. Πόσο έδαφος, αν οι εκτάσεις είναι βραχώδεις. Οι θαμνώδεις εκτάσεις αποκαθίστανται πιο γρήγορα. Αν όμως πρόκειται για πλήρη αποκατάσταση δάσους πεύκης όπως στη Βόρεια Εύβοια ή στα Δερβενοχώρια ή στα Γεράνεια Λουτρακίου, εκεί μιλάμε για 30 χρόνια», το σχόλιο του Ιωάννη Γήτα (καθηγητής Δασολογίας και Φυσικού Περιβάλλοντος στο ΑΠΘ). Δεν έχω να προσθέσω κάτι περισσότερο.

Η εκκένωση δεν αποτελεί σχέδιo

Πάμε στην… ταμπακέρα της συζήτησης. Το επιτελικό κράτος απέτυχε για ακόμα μια φορά να τιθασεύσει τις φλόγες, ρίχνοντας την μπάλα στην εξέδρα. Ειλικρινά, δεν με ενδιαφέρει στην παρούσα φάση να κάνω αντιπολίτευση μέσα από ένα κείμενο. Άλλωστε, οι πυρκαγιές, αποτελούν διαχρονικό πρόβλημα, όχι μόνο των τωρινών αρχόντων. Παρόλα αυτά, δεν άκουσα κάποιον από την αυτοδύναμη κυβέρνηση του 41%, να βγει και να εξηγήσει το ακριβές πλάνο. Μία απάντηση αναζητώ, στο ποιο ήταν το πλάνο για να αποφύγουμε την καταστροφή.

Ακούσαμε και διαβάσαμε για την επιτυχία του 112. Αναρωτιέμαι, το σχέδιο πυροσβεστικής, πολιτικής προστασίας και κυβέρνησης είναι η εκκένωση; Η απάντηση σε όλα τα ερωτήματα που τίθενται σε μία κρίση, είναι η εκκένωση; Εν έτη 2023, σε μία χώρα που μάχεται κάθε χρόνο με τις φωτιές, με την κλιματική αλλαγή να χτυπάει «κόκκινο», όπως δήλωσε ο Πρωθυπουργός, η απάντηση είναι εκκένωση;

Ειλικρινά, περιμένω με ιδιαίτερο ενδιαφέρον να ακούσω κάποιον να αναλύει το πλάνο για την αντιμετώπιση τούτων των φαινομένων. Καλές οι ενισχύσεις που έγιναν σε σχέση με πέρσι, τόσο σε προσωπικό όσο και στον στόλο (αεροπλάνα, οχήματα), ωστόσο δίχως πλάνο δεν έχουν αντίκρισμα.

Επιτρέψτε μου να κλείσω με μερικούς στίχους που σκαρφίστηκε ο Γιώργος Σεφέρης, πολλές δεκαετίες πίσω και έρχονται στο μυαλό με όλα αυτά που βιώνουμε το τελευταίο διάστημα.

“Θα σου πάρουν τον ίσκιο των δέντρων, θα τον πάρουν.
Θα σου πάρουν τον ίσκιο της θάλασσας, θα τον πάρουν.
Θα σου πάρουν τον ίσκιο της καρδιάς, θα τον πάρουν.
Θα πάρουν τον ίσκιο σου…”

Γ. Σεφέρης, 1947

Εις το επανιδείν

Ακούστε το τελευταίο επεισόδιο του Sports Journeys, αλλά και όλα τα επεισόδια των δύο κύκλων, εδώ.

Photo Credits: imommy