Ο επόμενος γύρος ενός ατέρμονου κύκλου (;)

Η ΑΕΚ για πολλοστή φορά σε λίγους μήνες αρνείται να λειτουργήσει με ποδοσφαιρική λογική!

13 Οκτωβρίου 2021, λίγο μετά την ανακοίνωση της πρόσληψης του Αργύρη Γιαννίκη στην ΑΕΚ, χτυπώντας το πληκτρολόγιο προκύπτει η εξής παράγραφος: «Η έλλειψη υπομονής και ο αφορισμός, είναι ένα από τα προσόντα του οπαδού και της ελληνικής κοινωνίας στο σύνολό της. Τα παραπάνω στοιχεία πηγάζουν από την απουσία κουλτούρας και παιδείας γύρω από τον αθλητισμό. Άντε, και λίγο από το μεσογειακό ταπεραμέντο που μας χαρακτηρίζει. Άλλωστε, δεν είναι λίγα τα παραδείγματα που φανερώνουν το κενό που υπάρχει, οδηγώντας σε πλείστες όσες περιπτώσεις, ανθρώπους στο ταμείο ανεργίας».

Και μετά από ορισμένες αράδες ακόμα μία: «Κρατούμενο δεύτερο, ο χρονικός ορίζοντας. Ο Δημήτρης Μελισσανίδης και οι συνεργάτες του πήραν μία σημαντική απόφαση. Να φέρουν έναν φέρελπι μάνατζερ, για να αναδείξει τις αρετές του συνόλου του και να το οδηγήσει στην «Αγιά Σοφιά» μονταρισμένο και έτοιμο για μεγάλα πράγματα. Το παραπάνω απαιτεί πίστη στο πλάνο και διαχείριση κρίσεων. Εσχάτως, σε αυτούς τους δύο τομείς, ο οργανισμός ΑΕΚ πάσχει».

Γυρίζοντας τον χρόνο και πάλι μπροστά, γίνεται αντιληπτό ότι τίποτα για ακόμα μια φορά δεν πήγε καλά στους «κιτρινόμαυρους». Ούτε στρατηγικό πλάνο υπήρχε πίσω από την έλευση του 41χρονου τεχνικού, ούτε υπομονή. Το βασικότερο πρόβλημα όλων όμως είναι ότι ο οργανισμός ΑΕΚ πνίγηκε για πολλοστή φορά από την εσωστρέφειά του!

Η καταμέτρηση συνεχίζεται

Σβήνοντας το όνομα του Αργύρη Γιαννίκη από την λίστα, προσθέτοντας αυτό του Σωκράτη Οφρυδόπουλου και κάνοντας την απαραίτητη σούμα, προκύπτει το νούμερο 36. Πρόκειται για τον αριθμό προσώπων που έχουν κάτσει στον  «κιτρινόμαυρο» πάγκο εντός 21ου αιώνα!

Κάνοντας την αναλογία, σχεδόν δύο προπονητές ανά χρονιά. Διόλου τυχαίο ότι στο χρονικό διάστημα αυτό, οι μόνοι που άντεξαν περισσότερο από μία σεζόν συνεχόμενα ήταν οι Ντούσαν Μπάγεβιτς (2002-04/2008-10), Φερνάντο Σάντος (2004-06), Λορέντσο Σέρα Φερέρ (2006-08) και ο Τραϊανός Δέλλας (2013-15).

Υπό προϋποθέσεις, στην ανωτέρω λίστα μπορούν να μπουν οι Μανόλο Χιμένεθ (2η θητεία, 2017-18) και Μάσιμο Καρέρα (μισό 2019 και μισό 2020). Ένα ακόμα νούμερο που φανερώνει την έλλειψη ουσιαστικής οργάνωσης, είναι το γεγονός ότι μόλις τρεις από τους παραπάνω προπονητές επιβίωσαν σε δύο ολόκληρες σεζόν (Δέλλας, Σάντος, Μπάγεβιτς).

Ο Φερνάντο Σάντος είναι ο ιδανικός (;)

Διάφορα άρθρα αποκαλύπτουν ότι ο διακαής πόθος του Δημήτρη Μελισσανίδη για την επόμενη μέρα είναι ο Φερνάντο Σάντος. Πρόκειται για μία ιδιαίτερη περίπτωση και συνάμα δύσκολη. Ναι μεν πρόκειται για ένα πρόσωπο κοινής αποδοχής, ωστόσο το πόστο του στον πάγκο της Εθνικής Πορτογαλίας είναι «ανοιχτή».

Άρα κρατούμενο πρώτο, υπάρχει υπομονή και χρόνος στο ποδοσφαιρικό τμήμα να περιμένει όσο χρειαστεί τον Πορτογάλο προπονητή; Διότι ξέχωρα από το διάστημα που θα πρέπει να περιμένει η ομάδα για να τον κλείσει, δεν πρέπει να ξεχνάμε τόσο την υλοποίηση του μεταγραφικού σχεδιασμού όσο και το «χτίσιμο» στο χορτάρι.

Κρατούμενο δεύτερο, εφόσον κλείσει το συγκεκριμένο πρόσωπο, ο κόσμος τι ποδόσφαιρο περιμένει να δει. Θα αντέξει τη φιλοσοφία ενός προπονητή, που δεν αρέσκεται στα ρίσκα και στην επιθετικότητα; Αυτό θα το δείξει ο χρόνος.

Τα παραπάνω αποτελούν ασκήσεις επί χάρτου και θεωρητικά. Μακάρι, όλα να κυλήσουν ομαλά και η νέα στρατηγική που χαράζει ο μεγαλομέτοχος της ΠΑΕ, να αποδειχθεί ορθή για την «Ένωση». Πρωτίστως γιατί το αξίζει ο ίδιος ο σύλλογος και δευτερευόντως για το καλό του ελληνικού ποδοσφαίρου. Διαφορετικά, θα μιλάμε για τον επόμενο γύρο ενός ατέρμονου κύκλου.

Εις το επανιδείν

Ακούστε το τελευταίο επεισόδιο του Sports Journeys, αλλά και όλα τα επεισόδια των δύο κύκλων, εδώ.

Photo Credits: fos online