Το ποδόσφαιρο αλλιώς

Εχεις σκεφτεί ποτέ πώς θα ήταν το αγαπημένο σου άθλημα χωρίς τις σκιές και τους παραγοντικούς εγωισμούς;

Οι συγκεκριμένες αράδες ξεκίνησαν να συντάσσονται μετά από την κουβέντα που κάναμε με τον Θάνο Σαρρή στο Sports Journeys πριν από μερικές εβδομάδες. Αφορμή αποτέλεσαν τα βιβλία του, «οι 30 θεοί του ελληνικού ποδοσφαίρου» και «η μπάλα στην κερκίδα». Αμφότερα αναφέρονται σε καταστάσεις μάλλον ουτοπικές για τα δεδομένα της χώρας, παρόλα αυτά σου δημιουργούν εικόνες και συναισθήματα που λείπουν από την αθλητική καθημερινότητα.

Ποιος δεν θα ήθελε να πηγαίνει με την οικογένειά του στο γήπεδο, χωρίς να φοβάται; Ποιος δεν επιθυμεί να βαυκαλίζεται για τα κατορθώματα του συλλόγου που υποστηρίζει, εντός και εκτός των τειχών, γνωρίζοντας πως είναι αμόλυντα; Γιατί δεν διεκδικούμε την καθαρότητα του προϊόντος, ούτως ώστε να είναι πλήρως εξαγώγιμο και όχι προϊόν εσωτερικής κατανάλωσης. Γιατί θέλουμε να πουλάμε «κιτρινίλα» στον κόσμο;

Τα παραπάνω, είναι ορισμένα από τα ερωτήματα που δημιουργήθηκαν στο μυαλό μου, κατόπιν του επεισοδίου που γράψαμε με τον Θάνο. Σε μερικά μπορώ να δώσω απάντηση αντιλαμβανόμενος την περιρρέουσα ατμόσφαιρα. Και το πώς μπορεί να χειραγωγείται το κοινό, από άτομα που καπηλεύονται την αγνή αγάπη για το άθλημα ή την ομάδα, προς προσωπικό όφελος. Πάντως, το μόνο που δεν κάνουμε είναι να στρέφουμε τα φώτα στους πραγματικούς πρωταγωνιστές.

Μετάβαση στην επικαιρότητα.

Ευρωπαϊκός απολογισμός

Κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί πώς έμεινε έκπληκτος με τα αποτελέσματα των ελληνικών ομάδων. Δύο ήττες και μία ισοπαλία ο απολογισμός, που μας κρατάει στην 17^η θέση της UEFA, παράλληλα όμως μας αφήνει αρκετά πίσω στην μάχη της 14^ης. Αυτή είναι η μία οπτική γωνία. Κοιτώντας από την ανάποδη, αισθάνομαι ικανοποιημένος από τα όσα είδα στον αγωνιστικό χώρο.

Ο Ολυμπιακός ήταν καλύτερος από την Πόρτο στο «Ντραγκάο». Είχε ξεκάθαρη στόχευση στο παιχνίδι του, κυκλοφόρησε καλύτερα την μπάλα, ωστόσο στο υψηλότερο επίπεδο οφείλεις να είσαι και ουσιαστικός. Οι «ερυθρόλευκοι» δεν παρουσίασαν τη συγκεκριμένη πτυχή στο παιχνίδι τους, πληρώνοντάς το με τον χειρότερο τρόπο, τόσο μπροστά όσο και πίσω.

Η ΑΕΚ απέναντι σε έναν πολύ δυνατό αντίπαλο, όπως η Λέστερ, απέδειξε ότι έχει να δώσει πολλά περισσότερα. Οι απουσίες που καλείται να διαχειριστεί ο Μάσιμο Καρέρα αποτελούν ένα μικρό ελαφρυντικό, όμως κι αυτές εντάσσονται στο πρόγραμμα μίας ομάδας. Κρατάω το πείσμα, τη θέληση των ποδοσφαιριστών στο δεύτερο ημίχρονο και τις επιθετικές εξάρσεις που κάλλιστα θα μπορούσαν να δώσουν τον βαθμό. Βέβαια, οφείλω να αντιπαραβάλω τα εύκολα λάθη για πολλοστή φορά φέτος και την κακή βραδιά του Τσιντώντα (δεν έχει ξεκινήσει καλά).

Ο ΠΑΟΚ έχει αποδείξει και στο παρελθόν, πώς όταν βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο διαχειρίζεται καλύτερα τα δεδομένα. Θυμίζω ότι ο «δικέφαλος του βορρά» ταξίδεψε στην Ισπανία γνωρίζοντας την απόφαση φυγής του Φερέιρα και σ’ ένα γενικότερο κλίμα προβληματισμού. Στον αγωνιστικό χώρο, η εικόνα ήταν εκ διαμέτρου αντίθετη. Πραγματοποίησε την αρτιότερη τακτική εμφάνισή του, αξίζοντας ακόμα και το διπλό. Το κεφάλαιο Πάμπλο Γκαρσία θα αναλυθεί σε επόμενο κείμενο.

Εν κατακλείδι, η κατάσταση για τις ελληνικές ομάδες στην ευρωπαϊκή εβδομάδα που προηγήθηκε δεν ήταν τόσο άσχημη, όσο δείχνουν τα αποτελέσματα αυτά καθαυτά. Σε βάθος χρόνο θα μάθουμε περισσότερα. Στο επεισόδιο της Τρίτης ο Μάρκος με έσυρε στον… λάκκο των προγνωστικών, ιδού λοιπόν τα αποτελέσματά μας.

Παιχνίδι	Μάρκος	Γιάννης
Πόρτο – Ολυμπιακός 2-0	1	Χ
ΑΕΚ – Λέστερ 1-2	2	2
Γρανάδα – ΠΑΟΚ 0-0	1	Χ2

Χρόνια πολλά Θεέ μου

Σαν σήμερα πριν από 60 χρόνια γεννήθηκε στο Λανούς του Μπουένος Αϊρες μία από τις μεγαλύτερες ποδοσφαιρικές φιγούρες. Παράλληλα,ακριβώς την ίδια ημερομηνία το 1997, αποφάσισε να βάλει τέλος στην καριέρα του, αγωνιζόμενος για τελευταία φορά με την φανέλα της Μπόκα. Χρόνια πολλά γκράντε Ντιεγκίτο!

Εντελώς αντισυμβατικός, ακραίος σε βαθμό κακουργήματος, αλλά ανθρώπινος! Πέρα από τις ικανότητές του με το πετσί στα πόδια, υποστήριξε αρκετά τις τοπικές κοινωνίες στις οποίες βρέθηκε. Συνδέθηκε με τον κόσμο και λατρεύτηκε όσο κανείς άλλος σε εποχές όπου η πλειονότητα των τωρινών αστέρων μετά βίας θα επιβίωνε, χωρίς αυτό να αναιρεί την αξία τους.

Υ.Γ: Οι καιροί είναι περίεργοι, χρειάζονται σοβαρότητα και αγάπη για τον συνάνθρωπο. Μην ασχολείστε με τους μίζερους και τους τρομολάγνους, θα περάσει κι αυτό.
Υ.Γ1: Ο Μάρκος έγραψε ένα καταπληκτικό κείμενο για τους καλύτερους φίλους του ανθρώπου, το οποίο αξίζει να το διαβάσετε. Φίλε, σε ευχαριστώ γι’ αυτό που είσαι!

Εις το επανιδείν!

Ακούστε το τελευταίο επεισόδιο του Sports Journeys. Όλόκληρη την πρώτη σεζόν, θα τη βρείτε εδώ.

Photo Credits: Flickr – Tyler Yeo