Ένα ντέρμπι που δεν θα κριθεί στις λεπτομέρειες…

Μάιος 2009. Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός, Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός συγκρούονται στο Βερολίνο, σε ένα από τα μεγαλύτερα ματς στην ιστορία των Final 4. Δώδεκα χρόνια αργότερα, λίγο πριν το μεταξύ τους ντέρμπι για την 24^η αγωνιστική, οι δύο ομάδες δεν αθροίζουν μαζί περισσότερες από είκοσι νίκες (19).

Το φαινόμενο… Ολυμπιακός

Αν τα ματς παίζονταν μόνο στο δεύτερο ημίχρονο κι έληγαν στο… 38’, τότε πιθανότατα ο Ολυμπιακός θα βρισκόταν κάπου μεταξύ της 4^ης και της 6^ης θέσης! Ζαλγκίρις (δύο φορές), Μιλάνο (εκτός), Μπαρτσελόνα (εντός), λύγισαν τους «ερυθρόλευκους», είτε με buzzer beater, είτε με ξέσπασμα στο τελευταίο δίλεπτο. Αξίζει να σημειωθεί πως κάποια στιγμή μέσα στα τελευταία 120 δευτερόλεπτα όλων των αγώνων που αναφέρθηκαν, οι παίκτες του Μπαρτζώκα προηγήθηκαν κι έμοιαζαν ικανοί να φύγουν νικητές από το παρκέ. Βέβαια, το ίδιο θα μπορεί να ισχυριστεί και η… Μακάμπι που ηττήθηκε δυο φορές in extremis από τους Πειραιώτες, όπως και η Βιλερμπάν στο ματς της Γαλλίας.

Το ζητούμενο για τον Ολυμπιακό, κι αυτό που προκύπτει από την στατιστική του, είναι πως συνήθως «πετά» τα πρώτα ημίχρονα, των αγώνων του, βελτιώνεται στην επανάληψη και στο φινάλε, ουκ ολίγες φορές τα… κουράγια στερεύουν.

Ειδικά αυτά του Κώστα Σλούκα. Μετά το τρίποντο που έστειλε στην παράταση το ματς με τη Βιλερμπάν και στην ουσία χάρισε τη νίκη στον Ολυμπιακό, ο Έλληνας γκαρντ αδυνατεί να διαχειριστεί καλά τις μπάλες που παίρνει στα χέρια του στα ύστερα των αγώνων. Στο Κάουνας γλιστρά και ο Γουόκαπ φτάνει στο λέι απ της νίκης των Λιθουανών, ενώ και κόντρα στην Μπαρτσελόνα, ένα δικό του λάθος φέρνει σε μειονεκτική θέση την ομάδα του. Φταίει; Προφανώς και όχι, θα ήταν πέρα για πέρα άδικο να ισχυριστεί κανείς κάτι τέτοιο, για τον πρώτο σκόρερ, πρώτο στις ασίστ, πρώτο στο ranking, αλλά και πρώτο στην καταπόνηση παίκτη της ομάδας του Μπαρτζώκα, ο οποίος μένει στο παρκέ περισσότερο από κάθε άλλον φέτος σε ολόκληρη την Ευρωλίγκα (651:56)!

Η διαχείριση των δικών του λεπτών, θα κρίνει, όχι μόνο το ντέρμπι, αλλά και όλη την πορεία της ομάδας στην κανονική περίοδο, αφού ένας ξέπνοος Σλούκας δεν μπορεί να είναι χρήσιμος στις βραδιές που οι νίκες θα κρίνονται στο σουτ. Τουλάχιστον, όχι πάντα…

Από εκεί και πέρα, επιστρέφοντας στα του ντέρμπι, ο Χασάν Μάρτιν αποτελεί ένα από τα κλειδιά για την τύχη του Ολυμπιακού. Ο Αμερικανός σέντερ, μετά το εκρηκτικό ξεκίνημα στη χρονιά, όταν έκλεψε τις καρδιές όλων στον Πειραιά, κινείται στη μετριότητα. Μάλιστα, στα τρία τελευταία που αγωνίστηκε έγραψε μόλις 5,3 πόντους και 3,0, νούμερα πολύ χαμηλότερα από τον μέσο όρο του, αλλά και από το ξεκίνημα της σεζόν.

«Πράσινο»… σκωτσέζικο ντους

Στον αντίποδα, ο Παναθηναϊκός εναλλάσσει το… κρύο με το ζεστό, ακόμα και στον ίδιο αγώνα. Τρανό παράδειγμα το ματς με τη Ρεάλ στη Μαδρίτη, εκεί όπου οι «πράσινοι» πραγματοποίησαν μια από τις χειρότερες εμφανίσεις τους στο πρώτο ημίχρονο του ματς, και μία από τις καλύτερες στο δεύτερο, όταν γύρισαν από το -22 και διεκδίκησαν στα ίσα τη νίκη. Τρεις μέρες αργότερα, διέλυσαν τη Βαλένθια, μια από τις καλύτερα «κουρδισμένες» ομάδες της Euroleague, αποδίδοντας εξαιρετικά και στα 40 λεπτά. Βέβαια, η χαρά δεν κράτησε πολύ, αφού ο Προμηθέας έβγαλε διπλό στο ΟΑΚΑ την περασμένη Κυριακή, φανερώνοντας όλα τα προβλήματα της ομάδας στο παρκέ.

Ο Όντετ Κάτας αντικατέστησε τον Γιώργο Βόβορα και ζήτησε -απολύτως λογικά- υπομονή μέχρι να βάλει την σφραγίδα του στην ομάδα. Βέβαια, ήδη κάποιες μικρές πινελιές φαίνονται ήδη, με τον Γουάιτ να παγιώνεται στη θέση «3», ενώ και οι συνεργασίες των ψηλών στο post δίνουν ακόμα μια λύση στην επίθεση.

Το πρόβλημα του Παναθηναϊκού, όμως δεν είναι στην επίθεση, αλλά στην απέναντι πλευρά του παρκέ. Με 82,8 πόντους παθητικό, μόνο η Χίμκι δέχεται περισσότερους στη φετινή κανονική περίοδο (91,4)! Τα παιχνίδια του συνήθως καταλήγουν πάνω από τους 80 πόντους και με δεδομένο πως στην επίθεση δεν διαθέτει τα όπλα προηγούμενων ετών, εξηγείται το 8-14 μετά από 22 αγώνες.

Κι αν κάτω από το καλάθι, η εκρηκτική παρουσία του Γιώργου Παπαγιάννη -συνεπικουρούμενος από τον Ντίνο Μήτογλου- χαρίζει σταθερότητα στα μετόπισθεν, η περιφερειακή γραμμή παίρνει σταθερά βαθμό κάτω από τη βάση. Επιτρέποντας στους αντιπάλους να εκτελέσουν με 39% από τα 6,75 και 53% για δύο πόντους, κάνει εύκολη τη ζωή τους στην επίθεση, ενώ παράλληλα τους αναγκάζει μόλις σε 12,6 λάθη ανά παιχνίδι (5^η χειρότερη επίδοση στην κανονική περίοδο).

Δεν θα κριθεί στις… λεπτομέρειες

Ίσως το κλισέ που «φοριέται» περισσότερο από κάθε άλλο στα ντέρμπι. Κι όμως, την Παρασκευή, Γιώργος Μπαρτζώκας και Όντετ Κάτας καλούνται να «μακιγιάρουν» τις χτυπητές αδυναμίες των ομάδων τους, αν δεν θέλουν να μπουν σε έναν κυκεώνα… γκρίνιας και εσωστρέφειας. Η διαχείριση του Κώστα Σλούκα, η αφύπνιση του Χασάν Μάρτιν από τη μία πλευρά και η αμυντική συνοχή από την άλλη, πιθανότατα θα κρίνουν την ομάδα που θα φύγει χαμογελαστή από το ΣΕΦ…

Ακούστε το τελευταίο επεισόδιο του Sports Journeys, αλλά και ολόκληρη την πρώτη σεζόν εδώ.

Photo Credits: Euroleague.net