Έτοιμοι για… Βερολίνο;

Στις 17 Φεβρουαρίου 2008, στο χιονισμένο ΣΕΦ είχαν ανοίξει οι ουρανοί και ο Κένεντι Γουίνστον έγραφε 7/8 τρίποντα, επιτρέποντας στον Παναθηναϊκό να φύγει νικητής από το Φάληρο (64-82).

Ορθώς, θα με ρωτήσετε, πώς σου ήρθε και σκάβεις το παρελθόν; Ομολογώ, πως τον γίγαντα Κένεντι Γουίνστον, όπως τον Μπατίστα, αλλά και τον Αντώνη Φώτση που σ’ ένα ντέρμπι «αιωνίων» πήρε φωτιά με 6/6 τρίποντα (5 Ιουνίου 2011), τούς θυμήθηκα όλους το βράδυ της Παρασκευής.

Ακριβώς την στιγμή που ο Νάιτζελ Γουίλιαμς Γκος, μ’ ένα dagger από τα οκτώμιση μέτρα χάριζε τη νίκη στον Ολυμπιακό και το ποδαρικό με το δεξί στην κανονική περίοδο της Euroleague (78-88). Οι «ερυθρόλευκοι» τρέχουν ένα επιμέρους σερί 18-1 επί των «πράσινων», μετρώντας μάλιστα οκτώ διπλά σε εννιά επισκέψεις στο ΟΑΚΑ!

Υπήρξε μια περίοδος στην ελληνική μπασκετική ιστορία, διόλου μακρινή μάλιστα, που ο Παναθηναϊκός είχε κερδίσει σχεδόν με κάθε τρόπο τον Ολυμπιακό, βγάζοντας μαζεμένους άσους από το μανίκι. Ακριβώς επειδή στον αθλητισμό τα πάντα κάνουν κύκλο, τούτη την περίοδο η ρουλέτα μοιάζει να έχει «κολλήσει» στο κόκκινο.

Το -10 και η… θάλασσα

Προφανώς, ό,τι έγραψα πιο πάνω μοιάζει να έχει δόσεις μεταφυσικής προσέγγισης, ωστόσο μια πιο προσεκτική ματιά, θ’ αποδείξει πως τα φαινόμενα δεν απατούν, αλλά εξηγούνται και μάλιστα, με όρους αμιγώς μπασκετικούς.

Εδώ και μια γεμάτη τριετία, ο Ολυμπιακός παραμένει πιστός στο πλάνο του προπονητή του, δημιουργεί ομάδες που γεννήθηκαν πρώτα στο μυαλό του Γιώργου Μπαρτζώκα και κυρίως διατηρεί -στο μέτρο του δυνατού- τον κορμό του από σεζόν σε σεζόν.

Το γεγονός βοηθά την ομάδα, όχι μόνο στον τομέα των αυτοματισμών, αλλά κυρίως των παραστάσεων και της διαχείρισης ειδικών καταστάσεων σ’ ένα παιχνίδι. Το βασικό γκρουπ των παικτών του Ολυμπιακού δεν βρέθηκαν για πρώτη φορά στο -10 εκτός έδρας (43-33 στο 19’), γεγονός που τους βοήθησε ν’ ανασυνταχτούν στο ημίχρονο. Κατά το αγοραία λεγόμενο, δεν «ήπιαν θάλασσα» όταν το ματς άρχισε να στραβώνει για τους ίδιους. Όπως συνέβη στην πράσινη πλευρά, το βράδυ του τελικού του Σούπερ Καπ στη Ρόδο, όταν το 14-4 έγινε μέγγενη από την οποία δεν επέστρεψαν ποτέ οι παίκτες του Αταμάν.

Στο 0-2 υπάρχουν θετικά συμπεράσματα

Στον αντίποδα, ο Παναθηναϊκός το πάλεψε, εμφανίστηκε απείρως βελτιωμένος σε σχέση με το «ναυάγιο» της Ρόδου και θα μπορούσε να βάλει στην τσέπη το ροζ φύλλο, χωρίς κανείς να φέρει αντιρρήσεις για το δίκαιο του πράγματος.

Στην πραγματικότητα, οι δύο ομάδες έδωσαν ό,τι είχαν, πάλεψαν μέχρις εσχάτων, χάρισαν ένα από τα πλέον ανταγωνιστικά και ποιοτικά ντέρμπι των τελευταίων ετών και στο τέλος, επικράτησε το σύνολο που διέθετε το know how.

Για τον Παναθηναϊκό, θα μείνει ο αναστεναγμός της χαμένης ευκαιρίας να πλήξουν το ηθικό των αντιπάλων τους, δημιουργώντας καλύτερο μομέντουμ για τους ίδιους και τη συνέχεια της χρονιάς.

Όμως, τα θετικά που αποκομίζουν μοιάζουν και – πιθανώς να είναι- περισσότερα από τον αρνητισμό μιας ήττας σε ντέρμπι. Με 11 νέους παίκτες και καινούριο προπονητή, έφερε στα όριά του τον φιναλίστ της περσινής Euroleague. Και μάλιστα, παίζοντας το μπάσκετ που ο Αταμάν οραματίζεται για τον Παναθηναϊκό. Ούτε με αντάρτικο, ούτε με άσματα ηρωικά και πένθιμα.

Έτοιμοι για… Final 4;

Από το ξεκίνημα της χρονιάς, τόσο στο Φάληρο, όσο και στο Μαρούσι, οι οπαδοί οραματίζονται εκστρατείες στο Βερολίνο. Εκεί, όπου οι δυο τους συναντήθηκαν για τελευταία φορά σε Final 4. Φυσικά, πήγαν μαζί και το 2012 στην Πόλη, ωστόσο τότε, βρέθηκαν σε χωριστούς ημιτελικούς (Παναθηναϊκός – ΤΣΣΚΑ, Ολυμπιακός – Μπαρτσελόνα).

Αμφότερες διαθέτουν καλό οπλοστάσιο, καθοδηγούνται από top level προπονητές και απολύτως λογικά έχουν δημιουργήσει προσδοκίες. Ζητούμενο και για τις δύο, παραμένει το «καμουφλάρισμα» εγγενών στοιχείων που «φωνάζει» ότι λείπουν.

Θα καταφέρει ο Ολυμπιακός να βρει τους πόντους και τις ασίστ που προσέφεραν οι Βεζένκοβ και Σλούκας μέσα από ένας εναντίον ενός; Παράλληλα, μπορεί ο Σίκμα να γίνει το «τεσσαροπεντάρι» που θα καλύψει το κενό που υπάρχει στη ρακέτα;

Στον αντίποδα, θα «μακιγιάρει» ο Αταμάν το έλλειμμα αθλητικότητας και μεγέθους στην περιφέρεια; Αντίστοιχα, θα φτιάξει αυτοματισμούς και στεγανά τόσο άμεσα ώστε να μην χρειαστεί να κυνηγά την δεκάδα του play in από νωρίς, πληρώνοντας βαρύ το τίμημα της έλλειψης χημείας;

Σε κάθε περίπτωση, η σεζόν που ξεκίνησε μοιάζει μία από τις πλέον ανταγωνιστικές -σε επίπεδο «αιωνίων» τουλάχιστον- και η δημιούργησε ήδη ανυπομονησία για τα ντέρμπι που έρχονται. Όπως αυτό της Παρασκευής, ανάμεσα σε δύο ομάδες που πρόσφεραν θρίλερ, συγκινήσεις και μπάσκετ υψηλής έντασης τόσο νωρίς στη σεζόν…

Ακούστε το τελευταίο επεισόδιο του Sports Journeys, αλλά και όλα τα επεισόδια των δύο κύκλων, εδώ.