Φαντασμαγορία, διάθεση αλλά και ψεγάδια
Ακόμα και σε φιλικό, όταν η Ελλάδα επιβάλλεται της Ισπανίας (86-70), ένα χαμόγελο ξεπροβάλλει στα χείλη. Δεν μπορεί να γίνει αλλιώς, όταν νικάς τη Νέμεσις σου, την ομάδα που σε έστειλε με σκυμμένο κεφάλι στα αποδυτήρια σε επτά από τα οκτώ τελευταία επίσημα ματς.
Οι 16.000 που βρέθηκαν στο ΟΑΚΑ παρακολούθησαν μια μικρή φαντασμαγορία και πως όχι, αφού στο παρκέ βρισκόταν ένας από τους καλύτερους παίκτες στον κόσμο. Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο πέτυχε 31 πόντους… σβηστός, εκμεταλλευόμενος και την «αφελή» άμυνα των Ισπανών, ειδικά στο πρώτο ημίχρονο. Καμία ομάδα σε επίσημο ματς δεν πρόκειται να δώσει την μπάλα στον Greek Freak στην κορυφή της ρακέτας, χωρίς να στηθεί πρώτα ανάχωμα μπροστά του, από δύο ή και τρία κορμιά. Καμία ομάδα δεν πρόκειται να αφήσει τον αμυντικό «ένας με έναν» με τον δύο φορές MVP της κανονικής περιόδου του NBA, γιατί απλούστατα, θα τον περάσει με δέκα διαφορετικούς τρόπους και θα τελειώσει τη φάση. Ο Σέρτζιο Σκαριόλο, είτε επέλεξε να μην εμφανίσει τα «τρικ» του στο πρώτο φιλικό (δόκιμο και λογικό), είτε οι παίκτες του, όντας στο πρώτο στάδιο της προετοιμασίας, δεν ήταν έτοιμοι για να συγχρονιστούν στη σουπερνόβα του Γιάννη.
Σε κάθε περίπτωση, ο Αντετοκούνμπο εμφανίστηκε ορεξάτος και πεινασμένος. Το καταγράφω, όχι ως έκπληξη, αλλά ως γεγονός, αφού ποτέ δεν φόρεσε τα «γαλάζια» ανόρεχτος και χωρίς κίνητρο. Από εκεί και πέρα, είδαμε νέα στοιχεία στο γονιδίωμα της Επίσημης Αγαπημένης. Οι 11/11 αιφνιδιασμοί «λάμπουν» στο φύλλο της στατιστικής, για ένα σύνολο που διαχρονικά είχε… τσακωθεί με το γρήγορο μπάσκετ. Δεν είναι μόνο ο αριθμός, αλλά και το 100% της επιτυχίας τους, εκτελώντας σχεδόν πάντα με λέι απ ή κάρφωμα στο ανοιχτό γήπεδο. Πέρα από τη δεδηλωμένη προτίμηση του Δημήτρη Ιτούδη στο γρήγορο transition, το γεγονός μπορεί να χαρίσει πόντους εύκολα, πριν στηθεί το «ανάχωμα» που αναφέρθηκε ήδη.
Δια γυμνού οφθαλμού επίσης μπορεί κάποιος να δει την επίδραση του Τάιλερ Ντόρσεϊ. Ο ομογενής γκαρντ φτιάχνει φάσεις για τον εαυτό του. Μαζί με τον Ιωάννη Παπαπέτρου είναι οι μοναδικοί που εκτελούν και μετά από ντρίπλα, ενώ στην άμυνα, όχι μόνο δεν «κλέβει» (όπως θα περίμενε κανείς από έναν παίκτη με τη μενταλιτέ και το ταλέντο του), αλλά κυνηγά λυσσαλέα κάθε μπάλα. Με 11 πόντους, 4 ασίστ, 2 ριμπάουντ, 4/4 δίποντα και ¼ τρίποντα, μπορεί κάλλιστα να γίνει ο επιθετικός πόλος που θα «ξεκουράζει» τον Γιάννη, τελειώνοντας φάσεις χωρίς να εμπλακεί ο σούπερ σταρ της ομάδας.
Last but not least που λένε και στο… χωριό μου, η παρουσία όσων θεωρούνται «παλιοσειρές». Στα 32-33 τους, Παπανικολάου και Καλάθης όχι μόνο είναι συνδετικοί κρίκοι, αλλά πέρα και πάνω από όλα παράδειγμα αγωνιστικότητας και ταλέντου. Ο «παπ» έκανε το… τρόλεϊ στα πρώτα λεπτά του ματς, ωστόσο το γεγονός δεν τον πτόησε, άφησε το παιχνίδι να έρθει σ’ αυτόν και έδειξε τον δρόμο με άμυνες (3 κλεψίματα), δημιουργία (3 ασίστ), σκοράρισμα (5 πόντοι) και μπόλικη ενέργεια στην άμυνα. Ομοίως ο Νικ Καλάθης (7 π., 3 ριμπ., 4 ασίστ, 1 κλ.), με μοναδικό ψεγάδι τα 4 λάθη, ψάχνοντας όμως «δύσκολες» πάσες. Οι δυο τους, μαζί με τους Σλούκα, Παπαπέτρου -δεν βρέθηκε σε καλή βραδιά, αλλά πάλεψε-, δεδομένα θα κληθούν να γίνουν οι υπασπιστές του Γιάννη στην περιφέρεια και, προς ώρας, απολαμβάνουν την αποστολή.
Κλείνοντας τα θετικά, μπορεί ακόμα να «ψάχνει» αυτοματισμούς, αλλά η διάθεση, η στοχοπροσήλωση και τα επίπεδα ενέργειας είναι στο… κόκκινο.
Δεν είχε μόνο «λίαν καλώς» η βραδιά…
Η Ισπανία, λειψή από τραυματισμούς και απουσίες, χωρίς το ταλέντο των προηγούμενων ετών, ανέσυρε στην επιφάνεια προβλήματα, τα οποία ο Δημήτρης Ιτούδης καλείται να λύσει πριν το πρώτο παιχνίδι του Eurobasket (με την Κροατία στο Μιλάνο), ή ακόμα καλύτερα, πριν το απάντημα με τη Σερβία στις 25 Αυγούστου για τα Προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου.
Ειδικά αν ο Παπαγιάννης δεν προλάβει να είναι έτοιμος για το πρώτο τζάμπολ. Τα σχήματα με τον Γιάννη Αντετοκούνμπο στο «5» και οι συνεχείς αλλαγές σε όλα τα μήκη και πλάτη του γηπέδου δεν δούλεψε καλά. Χάθηκαν τα περισσότερα από τα αμυντικά ριμπάουντ, η Ισπανία γύρισε την μπάλα υποδειγματικά και σχετικά εύκολα «ξεχαρβάλωνε» την άμυνα με αλλαγές. Βέβαια, η συγκεκριμένη άμυνα στηρίζεται στον αυτοματισμό και την επικοινωνία, στοιχεία που δεν μπορεί η Ελλάδα να τα έχει στον μέγιστο βαθμό στις αρχές Αυγούστου.
Παράλληλα, στις λίγες φορές είναι η αλήθεια, που η Ισπανία πρόλαβε να χτίσει το τείχος ανάμεσα στον Γιάννη και το καλάθι, η μπάλα «κόλλησε» και οι επιλογές έγιναν υπό πίεση χρόνου. Τέτοιες πρακτικές δεν θα συνιστούν την εξαίρεση όπως χθες, αλλά τον κανόνα του τρόπου που θα αντιμετωπιστεί η Εθνική τον Σεπτέμβριο.
Τσεκάροντας το φύλλο της στατιστικής, δεν μπορεί παρά να σταθεί κανείς στα 25/33 δίποντα, απόρροια και των πόντων σε ανοιχτό γήπεδο. Βέβαια, το ποσοστό στα τρίποντα (7/17, 41,2%), χρήζει μιας κάποιας προσοχής. Το σημείο που σίγουρα χρειάζεται δουλειά, δεν είναι άλλο από τις βολές, με ποσοστό καρφί στο μάτι (15/26, 57,7%). Οι έντεκα που πετάχτηκαν στον κάλαθο τον αχρήστων (15/26), μπορεί να αποδειχθούν η διαφορά της νίκης από την ήττα σε νοκ άουτ. Ειδικά, όταν η ομάδα εκμεταλλεύεται την αθλητικότητα, τα μούσκουλα και την ταχύτητά της, χρεώνοντας τον αντίπαλο με φάουλ.
Αντί επιλόγου…
Δεν μπορώ να πω ότι δεν ζήλεψα τους Ισπανούς χθες βράδυ. Το ταλέντο των προηγούμενων ετών δεν είναι εκεί, δεν συνιστούν την ομάδα που σκορπούσε φόβο και τρόμο, αλλά αν έβγαζες τις φανέλες και έβλεπες μόνο το μπάσκετ που έπαιξαν, ήσουν σίγουρος πως πρόκειται για την Εθνική Ισπανίας. Ο τρόπος παιχνιδιού, οι αποστάσεις, η ταχύτητα που κινούν την μπάλα συνιστούν το σήμα κατατεθέν τους. Κι αυτό δεν χτίστηκε σε μια μέρα, αλλά μέσα σε βάθος τριών δεκαετιών, διδάσκοντας την ίδια φιλοσοφία από την U15 έως την αντρική ομάδα. Μαζί με τη Γαλλία και τη Σερβία, είναι οι χώρες με την πιο ξεκάθαρη, την πιο ευανάγνωστη φιλοσοφία, άσχετα με το ποιοι στελεχώνουν τις ομάδες. Ταυτόχρονα και οι πιο πετυχημένες των τελευταίων δεκαετιών σε όλα τα ηλικιακά επίπεδα… Τυχαίο θα ΄ναι…
Σχολίασε