Μοχάμαντ Μάσο: Κυνηγώντας το Ολυμπιακό όνειρο
Από τον πόλεμο της Συρίας, στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο! Το Sports Journeys παρουσιάζει το ταξίδι του Μοχάμαντ Μάσο.
Πολλά έχουν ειπωθεί και γραφτεί για το αν έπρεπε να διεξαχθούν οι Ολυμπιακοί Αγώνες, ελέω της πανδημίας. Στο δικό μου μυαλό η απάντηση είναι ξεκάθαρη, ναι. Βλέπετε ο αθλητισμός δεν περιστρέφεται γύρω από τα παχυλά συμβόλαια της «ελίτ» κατηγορίας.
Για την πλειονότητα των ανθρώπων που παρακολουθούμε στους δέκτες μας, η συμμετοχή στο Τόκιο εξασφαλίζει την επιβίωσή τους! Δεν προσπαθώ να προσδώσω βαρύτητα στα γραφόμενά μου, τούτη είναι η πραγματικότητα του ερασιτεχνικού αθλητισμού. Κλείνω την παρένθεση, διότι δεν είναι αυτό το θέμα που θέλω να αναπτύξω.
Αυτές τις ημέρες έχω την τύχη να καλύπτω για λογαριασμό του Eurosport, ένα σημαντικό κομμάτι της διοργάνωσης. Πολλές ιστορίες περνούν από τα χέρια μου σε καθημερινή βάση, μία από αυτές θα δούμε. Ο λόγος για τον Σύριο τριαθλητή, Μοχάμαντ Μάσο, που εκπλήρωσε το όνειρο της συμμετοχής σε Ολυμπιακούς Αγώνες.
Τα πρώτα χρόνια και η άφιξη του πολέμου
Ο Μάσο γεννήθηκε στο Χαλέπι, στην μεγαλύτερη πόλη της Συρίας το 1993. Σε ηλικία μόλις έξι ετών ο πατέρας του ξεκίνησε να του μαθαίνει κολύμβηση, θέλοντας ο γιος του ν’ ακολουθήσει τα δικά του χνάρια. Με το πέρασμα του χρόνου, το κολύμπι δεν ήταν αρκετό για να καλύψει τις ενεργειακές ανάγκες του νεαρού, που ξεκίνησε παράλληλη ενασχόληση με το τρέξιμο.
Αφιερώθηκε τόσο πολύ στον αθλητισμό, που στο λύκειο ξόδευε διψήφιο αριθμό ωρών στην προπόνηση! Μάλιστα, όπως ο ίδιος αφηγείται: «Ο πατέρας μου με πήγαινε κάθε μέρα στο σχολείο και περίμενε μία ώρα απ’ έξω για να βεβαιωθεί ότι δεν έκανα κοπάνα. Πάντως, εγώ έφευγα από την πίσω πόρτα και πήγαινα για τρέξιμο».
Παρά τον φόβο της οικογένειας για πτώση στους βαθμούς, ο Μάσο πέρασε τις εισαγωγικές εξετάσεις με υψηλό βαθμό, στην γυμναστική ακαδημία. Εκεί ήρθε σε επαφή με το τρίαθλο, που έμελλε να του αλλάξει την ζωή. Μάθημα, προπόνηση και δουλειά ως σερβιτόρος τα βράδια, αποτέλεσαν για σειρά ετών τα κομμάτια του παζλ της καθημερινότητας.
Μέχρι να ξεκινήσει ο πόλεμος. Η προπόνηση κατέστη αδύνατη, η εργασία το ίδιο εξαιτίας των εχθροπραξιών (31.000 νεκροί), ενώ ακόμα και οι σπουδές έμειναν πίσω. Και πώς να μην μείνουν, αφού το Χαλέπι καταστράφηκε κατά το ήμισυ. Φτάνοντας σε τέλμα και βλέποντας τα όνειρά του να καταστρέφονται για τα… καπρίξια των πολιτικών δυνάμεων, αποφάσισε να μπει στην βάρκα!
Τα κέντρα υποδοχής και η «Γη της Επαγγελίας»
Το 2015, λοιπόν, ξεκινάει το μεγάλο ταξίδι. «Για να φτάσω στο πρώτο κέντρο μεταναστών στην Τουρκία, παράνομα, περπάτησα δύο εβδομάδες αδιάκοπα με ελάχιστο φαγητό και νερό. Μπορεί να ακούγεται απαισιόδοξο, αλλά ήταν η καλύτερη προπόνηση της ζωής μου», σχολίασε σε συνέντευξή του.
Δεν το έβαλε κάτω. Μετά την Τουρκία, ήταν η σειρά των κέντρων υποδοχής της Ελλάδας. Ουδείς φυσικά γνώριζε την ταυτότητά του, και όπως συμβαίνει σε πλείστες όσες περιπτώσεις, χρειάστηκε να κάνει υπερβάσεις για να οδηγηθεί σε έναν τόπο που θα του πρόσφερε ένα ευοίωνο μέλλον.
Η χώρα αυτή ήταν η Γερμανία. Μετά από δύο χρόνια περιπετειών, ο Μοχάμαντ Μάσο έφτασε στο Αννόβερο, όπου κατοικεί μέχρι σήμερα. Έχτισε από το μηδέν την ζωή του, συνέχισε τις σπουδές και παράλληλα καλλιέργησε το Ολυμπιακό όνειρό του.
Το οποίο εκπληρώθηκε χθες, με την 47η θέση που κατέλαβε στο ατομικό των ανδρών. Η εικόνα μετά τον τερματισμό ήταν πολύ δυνατή και χαράχτηκε στην μνήμη μου. Εξουθενωμένος από τον βαθμό δυσκολίας του αγώνα, σωριάζεται στο έδαφος, κλαίγοντας με λυγμούς. Δεν ξέρω τι πέρασε από το μυαλό του, μπορώ όμως να σας πω τι ένιωσα εγώ.
Μία ρίγη με διαπέρασε. Ένας άνθρωπος που ξαφνικά βρέθηκε στο μηδέν, μακριά από την πατρίδα του και χωρίς την οικογένειά του, κατάφερε να εκπληρώσει το όνειρό του. Παλεύοντας καθημερινά, δίνοντας μάχες για την ζωή του, σε τόπους ξένους και κατά βάση αφιλόξενους.
Γι’ αυτό οι Ολυμπιακοί Αγώνες αποτελούν ένα ξεχωριστό κεφάλαιο της ιστορίας. Πρόκειται για το αθλητικό γεγονός που παρέχει ίσες ευκαιρίες και τη δυνατότητα σε ανθρώπους να στηρίξουν τα όνειρά τους, ανεξαρτήτως πολιτιστικής και οικονομικής ταυτότητας…
Ακούστε το τελευταίο επεισόδιο του Sports Journeys, αλλά και ολόκληρη την πρώτη σεζόν εδώ.
Εις το επανιδείν
Σχολίασε