Όταν η Βαλένθια άγγιξε τον ουρανό…

Στις 29 Μαΐου, μάλλον στην Κωνσταντινούπολη, θα λάβει χώρα ο όγδοος τελικός Champions League στην ιστορία, με ομάδες που αγωνίζονται στο ίδιο πρωτάθλημα.

Εμφύλιος είναι το πιο αγαπημένο κλισέ που χρησιμοποιείται σε τέτοιου είδους περιπτώσεις. Μια μάχη ανάμεσα σε ομάδες από την ίδια χώρα που θα παίξουν σε 90 λεπτά τον τίτλο του Πρωταθλητή Ευρώπης για τη σεζόν.

Από το 1956 έως το 2000, ποτέ ομάδες από το ίδιο πρωτάθλημα δεν έφτασαν να διεκδικούν το Ιερό Δισκοπότηρο του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Από τότε, δεν προέκυψαν ένας ή δύο ακόμα, αλλά επτά πριν το Μάντσεστερ Σίτι – Τσέλσι της Πόλης, απόδειξη της αλλαγής που συντελέστηκε, μετατρέποντας το Κύπελλο Πρωταθλητριών, σε ελίτ Κύπελλο… ολίγων, δυνατών και πλουσίων.

Το πώς έφτασε το λαϊκότερο των αθλημάτων να γίνει έρμαιο της ελίτ, η αλήθεια είναι ότι αναλύθηκε σε προηγούμενο σημείωμα. Σήμερα, σκοπός είναι να γυρίσουμε δυο δεκαετίες πίσω, για να συναντήσουμε τη Βαλένθια που έπαιξε δύο τελικούς Champions League, παρέδωσε μαθήματα πραγματιστικού ποδοσφαίρου και έμεινε στην ιστορία, ως μία από τις φιναλίστ του πρώτου «εμφυλίου» στην ιστορία.

Από τη Χάιφα στο Παρίσι

Τη σεζόν 1998-99, με τον Κλαούντιο Ρανιέρι στον πάγκο της, η Βαλένθια θα τερματίσει 4^η στη LaLiga και μάλιστα με τρόπο… περιπετειώδη, αφού θα επικρατήσει την τελευταία αγωνιστική της αδιάφορης Μαγιόρκα (3-0), ξεπερνώντας στο νήμα τις Θέλτα, Λα Κορούνια που ηττήθηκαν από Ατλέτικο Μαδρίτης (0-1) και Ρεάλ (3-1), αντίστοιχα.

Κάπως έτσι, θα αποκτήσει δικαίωμα συμμετοχής στον τρίτο προκριματικό του Champions League, εκκινώντας την πορεία τους από την Χάιφα.  Στο τιμόνι της ομάδας κάθεται πλέον ο Έκτορ Ραούλ Κούπερ και το καλοκαίρι αποκτώνται παίκτες που θα αλλάξουν τη ροή της ιστορίας για τις «νυχτερίδες». Ο Ρούμπεν Μπαράχα ενισχύει το κέντρο της ομάδας, ερχόμενος από την Ατλέτικο Μαδρίτης, στα «φτερά» προστίθεται ο Αργεντινός Κίλι Γκονζάλες από τη Θέλτα, ενώ χωρίς να προξενήσει ιδιαίτερο… θόρυβο, συμφωνεί με την ομάδα και ο κεντρικός αμυντικός Μαουρίτσιο Πελεγκρίνο από τη Βέλεζ. Όλοι τους, θα γίνουν βασικότατα γρανάζια της μηχανής που ονειρεύτηκε ο Έκτορ Κούπερ…

Επιστρέφοντας στη Χάιφα, οι «νυχτερίδες» θα προκριθούν με νίκες εντός εκτός επί της Χάποελ, με το ίδιο σκορ και γκολ μόνο στο δεύτερο ημίχρονο (0-2, 2-0)!

Μετά την κλήρωση των ομίλων, θα βρεθούν στο 6^ο Γκρουπ, μαζί με Ρέιντζερς, Αϊντχόφεν και Μπάγερν Μονάχου. Θα ολοκληρώσουν την προσπάθειά τους στην κορυφή με 12 πόντους και προφανές highlight τις δύο ισοπαλίες με το ίδιο σκορ (1-1), κόντρα στην Μπάγερν Μονάχου, φιναλίστ της Βαρκελώνης την προηγούμενη χρονιά!

Δεύτερος όμιλος, ίδιο αποτέλεσμα

Τα πρώτα χρόνια της νέας χιλιετίας, η UEFA εκπονούσε πλάνα με στόχο την βελτίωση του προϊόντος. Όπου… βελτίωση, μπορείτε να αντικαταστήσετε τη λέξη, με το «περισσότερα παιχνίδια, περισσότερα έσοδα». Κάπως έτσι «βελτίωναν το προϊόν» από τότε ως και σήμερα, για αυτό και δεν θα έπρεπε να πέσουν από τα σύννεφα, όταν οι ισχυροί έγιναν αχόρταγοι.

Τότε λοιπόν, μετά τον πρώτο όμιλο, οι 16 ομάδες που συνέχιζαν έφτιαχναν μια νέα φάση ομίλων, άρα ακόμα έξι παιχνίδια. Η Βαλένθια θα διασταυρωθεί με την Πρωταθλήτρια Ευρώπης, Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, την Φιορεντίνα και την Μπορντώ. Κόντρα στους «κόκκινους διαβόλους» θα πάρει μόνο μια ισοπαλία στο Μεστάγια, ωστόσο οι δύο νίκες επί των Γάλλων  (3-0, 1-4) και η μία επί των Ιταλών εντός έδρας (2-0), θα της χαρίσουν το εισιτήριο για τους «8».  

Οι «πτήσεις» των νοκ άουτ

Εκεί, θα την περιμένει η Λάτσιο του Σβεν Γκόραν Έρικσον, μετέπειτα Πρωταθλήτρια Ιταλίας. Μπορεί το ζευγάρι να μην δημιουργεί… ρίγη συγκίνησης σήμερα, ωστόσο τότε, αξίζει να σημειωθεί πως οι «λατσιάλι» είχαν στο ρόστερ τους Σάλας, Νέστα, Βερόν, Νέντβεντ, Μπόκσιτς, Σέρτζιο Κονσεϊσάο κι αγωνίζονταν στο κορυφαίο πρωτάθλημα εκείνης της εποχής!

Το γεγονός μεγαλώνει και το κατόρθωμα των «νυχτερίδων» που προηγήθηκαν 2-0 στο πρώτο πεντάλεπτο του προημιτελικού στο Μεστάγια και 3-1 στο ημίχρονο. Εν τέλει, θα πάρουν τη νίκη, μισή πρόκριση, με σκορ 5-2, για να ηττηθούν 1-0 στο Ολίμπικο στη ρεβάνς.

Από εκεί και πέρα, τα παιχνίδια τους, είχαν έντονο χρώμα… LaLiga και πως όχι, αφού στον ημιτελικό τους περίμενε η Μπαρτσελόνα. Κόντρα στους «μπλαουγκράνα», θα λάμψει ξανά το άστρο των Ανγκούλο και Κλαούντιο Λόπεζ. Οι δύο τους είχαν βρει δίχτυα και στον προημιτελικό, πριν γίνουν οι μεγάλοι πρωταγωνιστές του 4-1 στον πρώτο ημιτελικό. Στη ρεβάνς του Καμπ Νόου, ο Γκαΐθκα Μεντιέτα, θα κάνει το 1-0 στο 69’, επιτρέποντας στους φίλους της ομάδας να πανηγυρίσουν πρόωρα την πρόκριση στον τελικό, παρά την ήττα στο φινάλε (2-1).

 Το φαινόμενο Μεντιέτα

Γεννήθηκε στο Μπιλμπάο, στις 27 Μαρτίου 1974 και με τα χρώματα της Βαλένθια, αναδείχτηκε σε έναν από τους πληρέστερους χαφ των πρώτων ετών του 2000. Ο Γκαΐθκα Μεντιέτα έγινε κάτοικος Μεστάγια το 1993 και αποχώρησε το 2001, όταν η Λάτσιο εκταμίευσε 8 δισεκατομμύρια πεσέτες για να τον αποκτήσει.

Τη διετία, 2000-2001, ήταν ο εγκέφαλος των «νυχτερίδων» στο χορτάρι, ένας χαφ που έκανε τους συμπαίκτες του καλύτερους, αλλά ταυτόχρονα, δεν απαρνήθηκε ποτέ την επιθετική φύση του. Ενδεικτικά, τη σεζόν 1999-2000 θα πετύχει 18 γκολ συνολικά, πέντε εκ των οποίων στην πορεία της ομάδας του ως τον τελικό της διοργάνωσης. Έναν χρόνο αργότερα, θα πετύχει ακόμα τέσσερα στην κορυφαία διοργάνωση, οδηγώντας ξανά τη Βαλένθια στον τελικό, ενώ ο ίδιος αναδείχτηκε «Ευρωπαίος Μέσος της χρονιάς» και τις δύο σεζόν. Δυστυχώς, εκείνες οι χρονιές αποδείχτηκαν μακράν οι καλύτερές του, αφού στη Ρώμη δεν κατάφερε ποτέ να φτάσει στο ίδιο επίπεδο. Μάλιστα, θα φύγει ως δανεικός στην Μπαρτσελόνα το 2002 (33 συμ./4 γκολ) και εν συνεχεία στη Μίντλεσμπρο, όπου θα κλείσει την καριέρα του, το 2008 (62 συμ./ 4 γκολ).

Η ώρα του τελικού

Στις 24 Μαΐου 2000, Ρεάλ Μαδρίτης και Βαλένθια γράφουν ιστορία, καθώς γίνονται οι πρώτες ομάδες από την ίδια χώρα που θα διεκδικήσουν τον τίτλο του Πρωταθλητή Ευρώπης. Στο Παρίσι, οι «νυχτερίδες» θα λυγίσουν από το άγχος και την πίεση κόντρα στους Μαδριλένους, γνωρίζοντας την ήττα με 3-0, χωρίς να βγάλουν στο χορτάρι κανένα από τα στοιχεία που τους έφεραν ως τον τελικό. Στην ουσία, μένουν μέσα στη διεκδίκηση του ματς, μέχρι το 1-0 του Μοριέντες. Αξίζει να σημειωθεί, πως η Βαλένθια θα καταγράψει μόλις ένα σουτ στον στόχο στα 90 λεπτά, κι αυτό στο 0-0, όταν ο Μεντιέτα θα σουτάρει αναιμικά πάνω στον Κασίγιας, μετά από μια άρτια εκτελεσμένη αντεπίθεση ως την τελική προσπάθεια.  

Εν τέλει, ο ο Στιβ ΜακΜάναμαν θα μείνει στην ιστορία για το bicycle kick με το οποίο πέτυχε το 2-0, ο Ραούλ θα κλείσει το σκορ με μια κούρσα από το κέντρο του γηπέδου στα τελευταία λεπτά και η Ρεάλ θα κατακτήσει το όγδοο τρόπαιο της ιστορίας της. Αφήνοντας τη Βαλένθια με άδεια χέρια, όπως ακριβώς θα κάνει και η Μπάγερν, έναν χρόνο αργότερα στο Μιλάνο…

Ακούστε το τελευταίο επεισόδιο του Sports Journeys, αλλά και ολόκληρη την πρώτη σεζόν εδώ.

Photo Credits: FIFA.com