Στραβά αρμενίζουν, ή ο γιαλός είναι στραβός;

Από το 2002 και μετά, η Ελλάδα πέρασε δύο εποχές εκ διαμέτρου αντίθετες. Μία εκπληκτικών επιτυχιών που θα μνημονεύονται στο διηνεκές, αλλά και μια παρακμή σπάνια ακόμα και για τα δεδομένα της.

Ο Τζον Φαν’τ Σχιπ βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο, αφού οι τρεις ισοπαλίες με Ισπανία, Γεωργία και Κόσοβο, στέλνουν το «Πλάνο Κατάρ», ολοταχώς προς τα… βράχια. Κι αν με την Ισπανία το αμυντικό πλάνο της «γαλανόλευκης» δούλεψε, στα επόμενα δύο, η υπέρμετρα αμυντική τακτική έφερε τις απώλειες τεσσάρων υπερπολύτιμων βαθμών.

Την Τετάρτη, η ομάδα θα αντιμετωπίσει τη Σουηδία που επελαύνει στο γκρουπ και έρχεται με την άνεση της ομάδας που μπορεί να φύγει χαμογελαστή, ακόμα κι αν -απλά- δεν ηττηθεί. Παρόλα αυτά, το γεγονός ότι συνιστά ποιοτικότερο σύνολο από την Ελλάδα, με σαφείς επιθετικές αρετές και προσανατολισμούς, ίσως να «βολέψει» την αμυντική τακτική του Φαν’τ Σχιπ.

Αρκεί κάτι τέτοιο για να ξαναμπεί το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα σε ράγες πρόκρισης; Πιθανώς όχι, αφού ακόμα κι αν επικρατήσει των Σκανδιναβών, μοιάζει πιθανό να σκοντάψει σε κάποιο από τα χαμηλότερα εμπόδια του ομίλου. Κι αυτό, διότι σταθερά αποτυγχάνει να δημιουργήσει, δυσκολεύεται με την μπάλα στα πόδια και κυρίως μοιάζει να της λείπει -πλην ελαχίστων εξαιρέσεων- το ατομικό επιθετικό ταλέντο.

Βλέποντας τις επιλογές του Ολλανδού, απορεί κανείς που «χάθηκε» η ομάδα των πρώτων αγώνων του Nations League που -και πάλι- δεν ήταν αποτελεσματική, αλλά τουλάχιστον προσπαθούσε να δημιουργήσει προϋποθέσεις απειλής του αντιπάλου. Ο ίδιος ο Φαν’τ Σχιπ, μοιάζει να έβαλε στο βάθος του συρταριού του, τα όποια πλάνα για επιθετική πρωτοβουλία, δημιουργώντας μια ομάδα που ψάχνει τη μία ευκαιρία. Κι αν την κάνει γκολ, τότε ταμπουρώνεται στα μετόπισθεν, ελπίζοντας πως θα προλάβει να ακούσει το τελευταίο σφύριγμα, πριν δεχθεί γκολ.

Φαν’τ Σχιπ, όπως Ρεχάγκελ και Σάντος!

Ρεχάγκελ, Σάντος, Ρανιέρι, Τσάνας, Μαρκαριάν, Σκίμπε, Αναστασιάδης και Φαν’τ Σχιπ. Κοινός τόπος όλων, όσοι έκατσαν στον πάγκο της Ελλάδας; Έδωσαν έμφαση στην άμυνα, ποντάροντας στο μηδέν των μετόπισθεν και τη μία φάση στην επίθεση.

Το πλάνο δούλευε σχεδόν στην εντέλεια επί Ρεχάγκελ και Σάντος, δύο προπονητών υψηλότερου επιπέδου από τους διαδόχους τους. Ήταν όμως μόνο αυτό; Κοιτώντας στο χορτάρι και, με τον δέοντα σεβασμό στους εν ενεργεία διεθνείς, το αμυντικό πλάνο του Γερμανού και του Πορτογάλου στηριζόταν από παίκτες στα χαφ, όπως ο Ζαγοράκης, ο Μπασινάς, ο Καραγκούνης, ο Κατσουράνης, ο Τσιάρτας, ο Γιαννακόπουλος.

Το πρόβλημα είναι γενικότερο, καθώς η δυναμική που απέκτησε η Εθνική Ομάδα μετά το 2004 δεν έγινε ατμομηχανή ανάπτυξης του αθλήματος. Κυρίως, μοιάζει να μην έρχονται από… πίσω γενιές έτοιμες να διαδεχθούν όσους κατέκτησαν κορυφές και οδήγησαν την Ελλάδα σε μεγάλες διοργανώσεις από το 2004 έως και το 2014. Κι αυτό δεν αφορά μόνο το ταλέντο των παικτών, αλλά την παραγωγική διαδικασία, τα τμήματα υποδομών, το scouting από άκρη σ’ άκρη τη χώρα για την ανεύρεση ταλέντων και ούτως καθεξής.

Ας αναλογιστούμε πόσο πολύτιμος θα ήταν τώρα ο… Τζιόλης που λοιδορήθηκε όσο ελάχιστοι διεθνείς τα τελευταία 20χρόνια. Από το 2002 έως και το 2014, παρέλασαν από την 11άδα της Εθνικής παίκτες με εξαιρετικά ποιοτικά χαρακτηριστικά, οι οποίοι μπορούσαν να ενταχθούν στο αμυντικό πλάνο, αλλά κυρίως, είχαν -και- επιθετικό DNA στο αίμα τους.

Με λίγα λόγια, ο Τζον Φαν’τ Σχιπ έχει στα χέρια του υλικά που δεν αντιστοιχούν με εκείνα των προκατόχων του στις αρχές του 2000. Άρα, ακόμα κι αν εφαρμόζει παρόμοιο πλάνο, είναι αδύνατο να δει παρόμοια αποτελέσματα. Παιχνίδια όπως αυτά με τη Γεωργία ή το Κόσοβο, η ατομική ποιότητα του Μήτρογλου, του Χαριστέα, του Βρύζα, του Λυμπερόπουλου, του Νικολαΐδη και των χαφ αρκούσε για να βρεθεί το ένα γκολ. Αντίστοιχα, η δική τους αμυντική προσήλωση, σε συνδυασμό με την ποιότητα των Δέλλα, Καψή, Σεϊταρίδη, Φύσσα, Παπασταθόπουλου και Μανωλά, χάριζε την αντίστοιχη σιγουριά, ότι μια φάση όπως αυτή του 92^ου λεπτού στο Κόσοβο, θα τελείωνε εν τη γενέσει της…

Ακούστε το τελευταίο επεισόδιο του Sports Journeys, αλλά και ολόκληρη την πρώτη σεζόν εδώ.

Photo Credits: Facebook.com