Η υπομονή είναι αρετή

Η νίκη αποτελεί το βασικότερο στοιχείο στον πρωταθλητισμό. Για να φτάσεις όμως να την κατακτήσεις, οφείλεις να δουλέψεις.

Ένα αγωνιστικό σχέδιο για να εκπονηθεί και φυσικά για να φέρει αποτελέσματα χρειάζεται χρόνο, δουλειά, μα κυρίως υπομονή. Τα παραδείγματα το τελευταίο διάστημα στα εγχώρια δρώμενα είναι αρκετά. Πρώτο και καλύτερο, αυτό του Πέδρο Μαρτίνς στον Ολυμπιακό. Ο Πορτογάλος απορρόφησε τους κραδασμούς της έλλειψης τίτλων της πρώτης σεζόν μέσα από το ποδόσφαιρο που απέδωσε το σύνολό του. Το πλήρωμα του χρόνου έφτασε και μετά από τη δεύτερη χρονιά οι «ερυθρόλευκοι» μετρούν ένα Πρωτάθλημα, ένα Κύπελλο, γεμάτη παρουσία στην Ευρώπη και περίπου 30 εκατομμύρια «κάβα».

Στο ίδιο μήκος κύματος βαδίζει ο ΠΑΟΚ. Στην ανασκόπηση της περσινής περιόδου, αναφέρθηκα αρκετά στο κεφάλαιο του «δικεφάλου του βορρά», τονίζοντας πως η διοίκηση και ο κόσμος οφείλουν να βάλουν… πλάτη για τον Φερέιρα. Τα πράγματα δεν έγιναν ακριβώς έτσι, υπήρξε έντονη φημολογία αποχώρησης και μάλλον σαν αναγκαίο κακό πάρθηκε η απόφαση παραμονής του Πορτογάλου προπονητή. Βέβαια, εκ του αποτελέσματος οι Θεσσαλονικείς μπορούν να δηλώνουν ικανοποιημένοι. Ηδη πέταξαν από πάνω τους τον «βραχνά» του Financial Fair Play. Η ομάδα αποδίδει καλύτερα στο χορτάρι με τις ιδέες του Φερέιρα και η πρόοδος στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις με προκρίσεις εις βάρος παραδοσιακών ονομάτων, προσθέτουν το απαιτούμενο πρεστίζ.

Ενδεχομένως, να αντιπαραβάλει κάποιος την χρονική περίοδο των γραφόμενων (αρχή χρονιάς, μετά από επιτυχία κ.τλ). Δεν μπορώ να διαφωνήσω, ωστόσο το ένστικτό μου, μού λέει ότι ο ΠΑΟΚ θα παρουσιαστεί πιο «φρέσκος» και περισσότερο αποτελεσματικός συγκριτικά με πέρσι. Κρατάω έως τώρα: α) το εξαιρετικό επιθετικό τρανζίσιον, β) την καλύτερη κυκλοφορία μπάλας και γ) την είσοδο νεαρών ποδοσφαιριστών. Δεν μου αρέσει: α) το βαρύ δίδυμο Βαρέλα-Ινγκασον και β) τα αβίαστα λάθη των μέσων.

Η περίπτωση του Παναθηναϊκού

Κατηφορίζοντας προς την Αθήνα, παρατηρούμε το βαρύ κλίμα που έχει διαμορφωθεί από την πρώτη κιόλας αγωνιστική προς το πρόσωπο του Πογιάτος. Προφανώς, το αποτέλεσμα είναι εκείνο που μετράει στην περίπτωση του Παναθηναϊκού, μετά από μία περίοδο παρατεταμένης κρίσης, όμως κάπου υπάρχουν και όρια. Ο νέος Ισπανός προπονητής των «πρασίνων» ανέλαβε εν μέσω σημαντικών διαφοροποιήσεων στο ρόστερ και με την πανδημία να μπλοκάρει την ομαλή διεξαγωγή της προετοιμασίας.

Οι επιλογές είναι σε μεγάλο ποσοστό δικές του, αλλά για να μονταριστεί μία ντουζίνα νέων ποδοσφαιριστών, σε καινούρια αγωνιστική βάση και με εντελώς διαφορετική στόχευση –κοντολογίς πίεση- χρειάζεται… χρόνος! Όπως είδαμε παραπάνω, η πίστωση χρόνου και η ηρεμία, απέδωσαν καρπούς στους έτερους «μεγάλους» της Σούπερ Λιγκ. Καταλήγοντας, λοιπόν, μήπως η γκρίνια του κόσμου και των δημοσιογράφων πρέπει να μετριαστεί ούτως ώστε να αφεθεί ο Πογιάτος να δουλέψει; Η απάντηση δική σας…

Υ.Γ: Τα κέρδη από την παρουσία του ΠΑΟΚ στους ομίλους ευρωπαϊκής διοργάνωσης είναι τεράστια για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Ας ελπίσουμε να δούμε προκρίσεις για Αρη και ΟΦΗ.
Υ.Γ1: Σε περίπτωση εκπροσώπησης με 3 ή 4 ομάδες σε ομίλους φέτος, το… αγροτικό της επόμενης χρονιάς στο Conference League θα είναι σύντομο και λιγότερο ψυχοφθόρο για το αθλητικό κόσμο της χώρας.
Υ.Γ2: Μείνετε συντονισμένοι στο Sports Journeys έρχονται «ομορφιές» το επόμενο διάστημα.

Εις το επανιδείν!

Ακούστε το τελευταίο επεισόδιο του Sports Journeys. Όλόκληρη την πρώτη σεζόν, θα τη βρείτε εδώ.