Ο καλός, οι μεταβατικοί και οι θεατές (part 1)

Δεν είναι λίγες οι στιγμές που σφηνώνει στο μυαλό μου το εξής ερώτημα: «Πώς μεταφράζεται η ποδοσφαιρική δικαιοσύνη». Προς αποφυγή παρεξηγήσεων, δεν αναφέρομαι στους αθλητικούς φορείς της πολιτείας και τους νόμους, αλλά σε καθαρά αγωνιστικά κριτήρια. Αλλωστε, έχω γράψει σε προηγούμενο κείμενο, ότι σε τούτη τη γωνιά του διαδικτύου δεν θα συναντήσετε οπαδικές αποχρώσεις. Πρώτο κεφάλαιο, με Ολυμπιακό, ΠΑΟΚ και ΑΕΚ.

Κεφάλαιο ΠΑΟΚ


Σηκώθηκε αρκετή σκόνη στο ελληνικό πρωτάθλημα φέτος, εξαιτίας των κατηγοριών περί πολύ ιδιοκτησίας του ΠΑΟΚ και την αφαίρεση βαθμών (;). Πολλοί στάθηκαν στον τομέα της ψυχολογίας, τονίζοντας ότι ο «δικέφαλος του βορρά» δεν μπορούσε να αποδώσει μετά από τον πόλεμο που δέχτηκε. Οσοι έχουν περάσει έστω και μία εβδομάδα στα αποδυτήρια ενός συλλόγου, γνωρίζουν πολύ καλά ότι τέτοιες τακτικές συσπειρώνουν ένα σύνολο και το κάνουν ακόμα πιο δυνατό, στοιχεία που εμφανίζονται στο χορτάρι. Επίσης, ένα τέτοιο γεγονός θα επηρεάσει, μία, άντε δύο εβδομάδες το πολύ, ο «δικέφαλος» παραπατάει επί ένα 5μηνο. Θυμίζω πως μεσολάβησε και η καραντίνα, όπου το προπονητικό τιμ όφειλε να αδειάσει το μυαλό των ποδοσφαιριστών. Αν δεν συνέβη το παραπάνω, τότε μπορούμε να μιλήσουμε για ανεπάρκεια των στελεχών του αγωνιστικού τμήματος.

Για να μην κουράζω, ο περσινός αήττητος πρωταθλητής απέδειξε στο πρόσφατο παρελθόν, πως τακτικές «εξωγηπεδικής πολιτικής» δεν τον επηρεάζουν. Οπότε στα δικά μου αυτιά ηχεί περισσότερο ως το τέλειο άλλοθι για την κάλυψη της μετριότατης παρουσίας του. Με γνώμονα τα πεπραγμένα στο χορτάρι, το σύνολο του Αμπελ Φερέιρα πήρε ότι του άξιζε (2η θέση).

Ο Πορτογάλος τεχνικός δεν μπόρεσε σε κανένα σημείο της σεζόν να φέρει τους παίκτες  εξ ολοκλήρου στα δικά του «θέλω». Βέβαια, πρέπει να του πιστωθεί ότι επιχειρεί να χτίσει κάτι καινούριο, εντελώς διαφορετικό από τη λογική Λουτσέσκου και ως είθισται τόσο μεγάλες διαφοροποιήσεις σε μία ομάδα, απαιτούν χρόνο για να καρποφορήσουν. Επιπροσθέτως, ο 41χρονος προπονητής προέρχεται από μία ομάδα –Μπράγκα- όπου τα επίπεδα πίεσης ήταν χαμηλότερα, ενώ ας μην ξεχνάμε πως πρόκειται για την πρώτη του δουλειά εκτός Πορτογαλίας.

Καταλήγοντας, ο ΠΑΟΚ σε μία μεταβατική χρονιά, πήρε αγωνιστικά και βαθμολογικά ότι του αναλογούσε. Το «αύριο» είναι μία αλλιώτικη ιστορία, όμως αν θέλετε την άποψή μου, αξίζει να λάβει στήριξη ο Φερέιρα. Διαθέτει καλά στοιχεία και νοοτροπία που μπορεί να μετατρέψει τους Θεσσαλονικείς ξανά σε πρωταθλητές, τούτη τη φορά με αλλιώτικο τρόπο.

Δίκαιος πρωταθλητής

Ο τίτλος της Super League πήγε στην καλύτερη ομάδα, που ήταν ο Ολυμπιακός. Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη ανάλυση. Πέρα από τα εντυπωσιακά νούμερά του, 28-7-1/74-16 γκολ, κράτησε το μηδέν πίσω στα 24 από τα 36 ματς, αποδοτικότερη επίθεση και άμυνα κ.ά, το σύνολο του Πέδρο Μαρτίνς έπαιξε ανά διαστήματα εξαιρετικό ποδόσφαιρο. Η εμπιστοσύνη που έδειξε το κλαμπ στις ικανότητες του Πορτογάλου, αποτέλεσε το στοιχείο που επανέφερε τους «ερυθρόλευκους» στην κορυφή.

Η διαφορά ετοιμότητας μεταξύ 1ου και 2ου φάνηκε στην επιστροφή από την καραντίνα, όπου ο Ολυμπιακός επανήλθε αναλλοίωτος, την ώρα που ο ΠΑΟΚ ταλαιπωρήθηκε ξανά από τραυματισμούς και μεγάλα «νεκρά» διαστήματα στην απόδοσή του. Παράγοντες φυσικά που δεν επηρεάζονται από ζητήματα πολιτικής…

Το «στοίχημα» για τον σύλλογο είναι να απορροφήσει τυχόν κραδασμούς από πωλήσεις βασικών στελεχών (βλ. Ομάρ, Τσιμίκα) και να διατηρήσει τη φρεσκάδα των αποδυτηρίων. Η σεζόν που ολοκληρώθηκε ήταν τεράστια με ελάχιστη ξεκούραση έως την νέα.

«Στοίχημα» η άμυνα για τον Καρέρα

Η ΑΕΚ πόνταρε ξεκάθαρα σε λάθος άνθρωπο το καλοκαίρι. Ο Καρντόσο με πολύ μικρό δείγμα γραφής ανέλαβε τα ηνία μίας ομάδας που χρειαζόταν νέες ιδέες. Επί της ουσίας ο Πορτογάλος μάνατζερ δεν προετοίμασε το σύνολό του! Επιχείρησε να βάλει αγωνιστικά στοιχεία μονομιάς, παραμέλησε το κομμάτι της φυσικής κατάστασης και το βρήκε μπροστά του.

Ακολούθησε ο Νίκος Κωστένογλου. Φιλότιμη προσπάθεια ανασύνταξης των αποδυτηρίων, επιλογή που έριξε τους τόνους, ως έναν βαθμό, στην κερκίδα και πάλι όμως χωρίς τη… νότα που ήθελε η ομάδα. Εν τέλει, ο Ιταλός μαέστρος, Μάσιμο Καρέρα, σύνθεσε ολόκληρο τραγούδι με τον ερχομό του. Ο πρώην τεχνικός της Σπαρτάκ μετέτρεψε τον «δικέφαλο» σε ομάδα που διαβάζει το παιχνίδι και προσαρμόζεται στα δεδομένα, ανά περιόδους έδειξε και κυριαρχικές τάσεις, σε γενικές γραμμές ταίριαξε.

Με δεδομένη τη διατήρηση της μεσοεπιθετικής γραμμής, εκεί που οφείλει να ρίξει το βάρος στο μεταγραφικό σχεδιασμό ο Καρέρα είναι στην άμυνα. Αν επενδύσει ορθά τα χρήματα που θα διατεθούν, τότε η προοπτική να δούμε την ΑΕΚ ένα επίπεδο πάνω αγωνιστικά φαντάζει σίγουρη (καλή προσθήκη ο Ινσούα). Όλα τα παραπάνω ισχύουν έχοντας κατά νου, την προίκα που αποκόμισε ο ίδιος και ο βασικός κορμός από τη συνεργασία τους στο β’ μισό της σεζόν.

Υ.Γ: Το επόμενο πρωτάθλημα θα έχει ακόμα μεγαλύτερο ανταγωνισμό βάσει των δεδομένων που δημιουργούνται (ψηλώνει ο Παναθηναϊκός, δυνατότεροι ΑΕΚ-ΠΑΟΚ, καθαρός από χρέη Αρης, φέρελπις ΟΦΗ, συν τους γνώριμους αστάθμητους παράγοντες).