Έχουμε ανάγκη από «Δανίες»

Η φάση των ομίλων του Euro 2020 ολοκληρώθηκε το βράδυ της Τετάρτης, προσφέροντας τροφή για σκέψη τόσο σε ποδοσφαιρικό όσο και σε κοινωνικό επίπεδο.

Πριν μπω στο κυρίως κείμενο, επιτρέψτέ μου να εκφράσω έναν προβληματισμό και συμπαθάτε με για το απότομο της εισαγωγής. «Ωρέ που πάμε ρε, που πάμε», αναρωτήθηκα φωναχτά, ως άλλος Βασίλης Αυλωνίτης, μετά από μία σύντομη ανάγνωση της ημερησίας ειδησεογραφίας.

Βέβαια, το ζητούμενο είναι ότι δεν ξεστόμισα μία ατάκα υποδυόμενος κάποιον ρόλο στην «Ωραία των Αθηνών», αλλά αφουγκραζόμενος την άσχημη ροπή που έχει πάρει η κοινωνία. Ανθρωποκτονία εκ προμελέτης, αδυσώπητο μπούλινγκ, επίθεση με βιτριόλι, βιασμοί, μερικές από τις βασικές επικεφαλίδες. Αντί το είδος μας να εξελίσσεται προς το καλύτερο, αξιοποιώντας τα τεχνολογικά εφόδια που διαθέτει, ακολουθεί μία εντελώς αντίθετη πορεία.

Η κοινωνία βιώνει μία άγρια μετάλλαξη, όπου μπροστά της οι αντίστοιχες του Covid φαντάζουν με… εποχική γρίπη! Το μόνο που εύχομαι είναι όλα αυτά τα άσχημα παραδείγματα, να αποτελέσουν μία βάση αποφυγής για τη νέα γενιά. Ούτως ώστε να παραδώσει στην κοινωνία του μέλλοντος, χαρακτήρες που θα την πάνε ένα βήμα πιο κοντά στην… ουσία της ζωής.

Το πρότυπο της Δανίας

Κάνοντας έναν παραλληλισμό με τα όσα έχουμε παρακολουθήσει μέχρι στιγμής στην τελική φάση του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος, χρειαζόμαστε ένα πρότυπο, σαν κι αυτό της Δανίας. Ένα ανθρώπινο κλοιό που θα προφυλάσσει το ευρύ κοινό από αποτρόπαιες σκηνές και παράλληλα θα προσδίδει στο «άσχημο» μία διαφορετική οπτική γωνία.

Οι ποδοσφαιριστές των «βίκινγκς», μας υπενθύμισαν πως στην ζωή υπάρχουν πολλές αναποδιές. Ωστόσο σε κάθε μία από αυτές, οφείλεις να σηκώνεις το κεφάλι, να τις αντικρίζεις κατάματα και να τις αντιμετωπίζεις, διατηρώντας ακέραιο τον χαρακτήρα σου. Ακόμα και αν σου ξυπνούν τους χειρότερους εφιάλτες.

Πέρα από τον κοινωνικό αντίκτυπο, και για το ποδόσφαιρο, η ιστορία της Δανίας είναι αναγκαία. Το άθλημα έχει μεταβληθεί σε μεγάλο βαθμό με το πέρασμα των χρόνων. Σκανάροντας κάποιος εν τάχει βαθμολογίες, αγώνες και ποιοι προκρίθηκαν, φτάνει εύκολα στο συμπέρασμα ότι οι δυνατοί επικράτησαν και πάλι στο σύνολο της διοργάνωσης.

Ποια είδηση ήταν εκείνη που χαροποίησε και προκάλεσε πανηγυρισμούς ανεξαρτήτως καταγωγής; Το απροσδόκητο, η πρόκρισης της Δανίας στους «16» με μόλις τρεις βαθμούς. Ο κόσμος ταυτίζεται με ομάδες που έχουν να «πουν κάτι» στην καρδιά του και στο χορτάρι. Το σύνολο του Κάσπερ Χιούλμαντ διαθέτει αυτό το πακέτο, με το τραγικό συμβάν του Κρίστιαν Έρικσεν, να φωτίζει περισσότερο την προσπάθειά του.

 Το μοντέλο των 24^ων ομάδων

Κοιτώντας το ποτήρι μισογεμάτο, βλέπει κάποιος ότι το νέο σύστημα διεξαγωγής ελαχιστοποιεί τις πιθανότητες αποκλεισμού των «μεγάλων δυνάμεων» από τα προκριματικά και τα νοκ άουτ της τελικής φάσης. Εξετάζοντας όμως τα δεδομένα από την ανάποδη, συνειδητοποιεί ότι το έδαφος γίνεται πρόσφορο και για εκπλήξεις.

Καθαρά αγωνιστικά, παρά τις γκρίνιες που ακούγονται διαρκώς, πιστεύω ότι η Αγγλία είναι ένα «κλικ» μπροστά από τις υπόλοιπες ομάδες. Δεν προσφέρει θέαμα, δεν παίζει το επιθετικό ποδόσφαιρο που περίμεναν οι οπαδοί, όμως είναι αποτελεσματική.

Πιθανολογώ ότι αν στις 11 Ιουλίου κατά τις 12 παρά το βράδυ, το τρόπαιο Ανρί Ντελονέ βρίσκεται στα χέρια του Χάρι Κέιν, ουδείς θα ασχοληθεί με το πώς κατέληξε εκεί ή αν ο Σάουθγκεϊτ αξιοποίησε ορθά το υλικό των «λιονταριών». Παρά μόνο με την εκπλήρωση της προφητείας του «It’s Coming Home».

Από εκεί και πέρα, όπως αναλύσαμε στο 37^ο επεισόδιο και προτού συμβούν όλα αυτά, θεωρώ ότι η Δανία μπορεί να φτάσει μακριά. Η ομοιογένεια και η ομαδικότητα είναι δύο πολύ σημαντικά στοιχεία που διαθέτει. Βάζοντας στην εξίσωση και την αθλητικότητα, δημιουργείται ένα ισχυρό κράμα. Αν κάτι της λείπει, είναι ένας σέντερ φορ πρώτης γραμμής.

Η κλήρωση των «16» είναι ενδιαφέρουσα και διαμόρφωσε ένα ταμπλό, όπου θα… πέσουν κορμιά. Πορτογαλία (Πρωταθλήτρια Ευρώπης), Γαλλία (Πρωταθλήτρια Κόσμου), Βέλγιο, Ισπανία και Ιταλία διεκδικούν ένα εισιτήριο για τον τελικό. Φυσικά, δεν γίνεται να ξεγραφτεί καμία εκ των Αυστρίας, Ελβετίας και Κροατίας, οι οποίες προσθέτουν το «αλατοπίπερο».

Στην έτερη πλευρά του ταμπλό, είπαμε Αγγλία, Δανία, ολίγο από Ολλανδία και βλέπουμε…

Εις το επανιδείν

Ακούστε το τελευταίο επεισόδιο του Sports Journeys, αλλά και ολόκληρη την πρώτη σεζόν εδώ.

Photo Credits: Reuters