Η «σωτηρία» των προπονητών

Ο κορωνοϊός εκτός από τις ιδιαιτερότητες που προξένησε στον αθλητισμό, έκανε και ένα καλό…

Ο σύνδεσμος επαγγελματιών προπονητών της Αγγλίας προέβη σε μία έρευνα, τα αποτελέσματα της οποίας παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Κοντολογίς, μας αποδεικνύει ότι οι προπονητές απέκτησαν μεγαλύτερο κύρος στα υψηλότερα κλιμάκια ενός συλλόγου κατά την περίοδο της πανδημίας.

Διόλου τυχαίο άλλωστε, ότι στην Πρέμιερ Λιγκ μόλις δύο μάνατζερς έχασαν τη δουλειά τους (Σλάβεν Μπίλιτς-Γουέστ Μπρομ, Φρανκ Λάμπαρντ-Τσέλσι). Την ώρα που την ίδια περίοδο πέρσι οι απολύσεις ήταν έξι! Συνολικά, στο αγγλικό επαγγελματικό ποδόσφαιρο πέρσι στην αντίστοιχη εποχή είχαν αποζημιωθεί ήδη 30 προπονητές, ενώ φέτος τέσσερις λιγότεροι.

Η μόδα: «Πίστη στο πλάνο»

Σε μία περίοδο περιορισμένων οικονομικών δυνατοτήτων και απωλειών, οι διοικήσεις ως έναν βαθμό αναγκάστηκαν να προβούν σε δύο κινήσεις. Η πρώτη έχει να κάνει με την πίστωση χρόνου στους ανθρώπους που κουμαντάρουν την ομάδα τους αγωνιστικά. Η δεύτερη αφορά την εξοικονόμηση πόρων στον μέγιστο βαθμό. Και οι δύο παραπάνω λόγοι λειτούργησαν ευεργετικά για τους προπονητές.

Πέραν των διαφορετικών παραμέτρων που υπάρχουν τον τελευταίο ενάμιση χρόνο, οι μεγαλομέτοχοι των συλλόγων σε Premier και EFL, ψήφισαν πως η εκπόνηση και στήριξη ενός μακρόπνοου πλάνου, αποφέρει περισσότερα και σε μικρότερο χρονικό ορίζοντα! Το παραπάνω, στα δικά μου μάτια «λέει» πολλά για την… στροφή που αρχίζει να παίρνει η αγορά.

Ενδεχομένως να μιλάμε για σημεία των καιρών, ωστόσο με τις ζημίες που παρουσιάζουν οι ισολογισμοί (διαρκείας, εισιτήρια, χορηγίες κ.ά.), πιθανολογώ ότι η μόδα, «πίστη στο πλάνο», θα κρατήσει για καιρό.

Η απουσία κόσμου έπαιξε ρόλο

Ένα ακόμα στοιχείο με σημαντική επιρροή στην αλλαγή πλεύσης των ομάδων, έπαιξε και η απουσία του κόσμου. Μάλλον, για να το πούμε ξεκάθαρα, το γεγονός ότι δεν  υπάρχουν αποδοκιμασίες, πανό κατά προσώπων και φυσική παρουσία φιλάθλων στα γήπεδα, μείωσε την πίεση.

«Η πίεση για το αποτέλεσμα πάντα θα υπάρχει, με ή χωρίς κόσμο. Όμως η έλλειψη γκρίνιας εντός γηπέδου προς τους προπονητές, βοήθησε τόσο τους ίδιους στην διαχείριση όσο και συνολικά τα κλαμπ», το σχόλιο του εκτελεστικού διευθυντή του συνδέσμου επαγγελματιών προπονητών της Αγγλίας, Μπάτρικ Μπίβαν, βασιζόμενο σε στατιστικά και αναφορές ψυχολόγων!

«Ο ρόλος μας αναβαθμίστηκε»

Μία δήλωση που συζητήθηκε ήταν εκείνη του Λίαμ Ρίτσαρντσον, υπηρεσιακού μάνατζερ της Γουίγκαν (Λιγκ 1). Ο 41χρονος Αγγλος αναφερόμενος στις συνθήκες εργασίας ελέω κορωνοϊού, τόνισε ότι εκτελεί χρέη προέδρου, ατζέντη, ψυχολόγου, φίλου, πατέρα, εκτελεστικού διευθυντή και σκάουτερ, εξαιτίας του περιορισμού στις επαφές και της κινητικότητας!

Στο ίδιο μήκος κύματος, η τοποθέτηση του Στιβ Κότεριλ (Σριούσμπερι), του Βαλεριέν Ισμαελ (Μπάρνσλεϊ) και αρκετών ακόμα, που εργάζονται στις μικρές κατηγορίες του Νησιού.

Φτάνοντας στο επιμύθιο, τούτη η έρευνα αφήνει κάποια στοιχεία για το μέλλον. Για παράδειγμα, η πίστωση χρόνου στο έργο ενός προπονητή απέκτησε μεγαλύτερη αξία. Προέκυψε συσπείρωση μεταξύ των ανθρώπων που απαρτίζουν έναν σύλλογο, ενώ δημιουργήθηκε κριτική –ποδοσφαιρική- σκέψη εξαιτίας των οικονομικών δυσκολιών.

Μπορώ να γράψω κι άλλα. Το μόνο σίγουρο είναι ότι ο χρόνος θα δείξει κατά πόσο διαφοροποιήθηκε όντως η προσέγγιση εκείνων που έχουν το… πορτοφόλι ή μιλάμε για «μόδα».

Εις το επανιδείν

Ακούστε το τελευταίο επεισόδιο του Sports Journeys, αλλά και ολόκληρη την πρώτη σεζόν εδώ.

Photo Credits: Brands Gym – Flickr