Η… συντροφιά του δαχτυλιδιού

20 Απριλίου 1986. TD Garden. Βοστόνη. O Μάικλ Τζόρνταν σταματά στους 63 πόντους και δημιουργεί ένα απλησίαστο ρεκόρ σκοραρίσματος σε αγώνα των playoffs του NBA.

Μέχρι και σήμερα κανένας άλλος δεν κατάφερε να ξεπεράσει τους 60 πόντους στην post season. Εκείνη η εμφάνιση πέρασε στη σφαίρα του μύθου, ειδικά αν συνυπολογιστεί πως το πέτυχε κόντρα στους Σέλτικς, φιναλίστ της προηγούμενης χρονιάς και Πρωταθλητές του 1986.

Κι όμως, εκείνο το βράδυ, ο MJ έφυγε από το παρκέ με άδεια χέρια! Στη βραδιά που εμφανίστηκε πιο κυριαρχικός από ποτέ, οι Μπουλς έφυγαν ηττημένοι και μάλιστα, αποκλείστηκαν εν τέλει με 3-0, παρά το γεγονός ότι πέτυχε 43,7 πόντους ανά παιχνίδι στη σειρά!

Πέρασαν 34 χρόνια από τότε. Το ίδιο το μπάσκετ άλλαξε πολύ στις τρεις δεκαετίες που ακολούθησαν. Έγινε πιο γρήγορο, τα τρίποντα πλέον πέφτουν «βροχή» και στη Δύση μαζεύεται η πλειονότητα των σούπερ σταρ της λίγκας. Τι δεν άλλαξε;

Η πρωταθλήτρια ομάδα στην πορεία των χρόνων δεν ήταν ποτέ «ομάδα του ενός». Σούπερ σταρ που έκαναν τα μάτια να ανοίγουν διάπλατα από θαυμασμό, χρειάστηκε να ενώσουν τις δυνάμεις τους, είτε με άλλους αστέρες, είτε με υποστηρικτικό υλικό υψηλότατου επιπέδου.

Ακόμα κι ο Τζόρνταν, ο καλύτερος των καλύτερων, χρειάστηκε τον Πίπεν, αλλά και τους Μαρκ Πράις αυτού του κόσμου, για να φτάσει στο πρώτο three peat. Δυο χρόνια αργότερα τους Πίπεν, Ρόντμαν, Χάρπερ και Κούκοτς για να γίνει η καλύτερη ομάδα που πάτησε το πόδι της στα παρκέ του «άλλου πλανήτη».

Πριν από αυτόν, ο Λάρι Μπερντ πλαισιωνόταν από τους Ντάνι Έιντζ, Κέβιν ΜακΧέιλ, Ρόμπερτ Πάρις, ενώ στο ρόστερ των Λέικερς του Showtime τη δεκαετία του ’80, πλην του Μάτζικ, υπήρχαν ακόμα οι Καρίμ Αμπντούλ Τζαμπάρ, Τζέιμς Γουόρθι και Μπάιρον Σκοτ!  

Κανένας, όσο μεγάλος κι αν ήταν δεν τα κατάφερε μόνος. Ο Κόμπι Μπράιαντ χρειάστηκε τον Σακίλ Ο’ Νιλ, ο Πολ Πιρς τους Άλεν και Γκαρνέτ, ο Λεμπρόν Τζέιμς τον Γουέιντ και τον Μπος. Απολύτως λογικά, όσο κι αν ο Γιάννης Αντετοκούνμπο σκορπάει τρόμο στους αντιπάλους του, δαχτυλίδι θα φορέσει μόνο αν πλαισιωθεί με το κατάλληλο supporting cast. Πώς λεγόταν η πρώτη ταινία του «Άρχοντα των δαχτυλιδιών»; Α, ναι, «Η συντροφιά του δαχτυλιδιού».

Προφανώς και δεν είναι απαραίτητο να πλαισιωθεί από άλλους σούπερ σταρ, αλλά από παίκτες υψηλού επιπέδου που έχουν πάει τον… δρόμο για την κορυφή, ακόμα κι αν δεν διάγουν την πρώτη νιότη τους. Βλέποντας τον Κάιλ Λάουρι στη σειρά με τους Σέλτικς, ομολογώ πως δυσκολεύομαι να φανταστώ που θα μπορούσαν να φτάσουν οι Μπακς φέτος, αν αντί για τον «αόρατο» Μίντλετον των playoffs, στη θέση του βρισκόταν ο βραχύσωμος γκαρντ από την Πενσιλβάνια.

Ακόμα και τα οικονομικά δεδομένα, δεν θα ήταν πολύ διαφορετικά, αν αναλογιστεί κανείς πως ο Λάουρι αμείβεται φέτος με $34,996,296 στον Καναδά, την ώρα που ο Μίντλετον θα γίνει φέτος πλουσιότερος κατά $30,603,448 και του χρόνου $33,051,724!

Για να γίνει ακόμα πιο σαφές, ο Μίντλετον είναι ο 11^ος πιο ακριβοπληρωμένος παίκτης της λίγκας, πάνω από τους Πολ Τζορτζ, Ντάμιαν Λίλαρντ, Τζοέλ Εμπίντ, Νίκολα Γιόκιτς, Πολ Μίλσαπ και Σι Τζέι ΜακΚόλουμ!

Όπως και να χει, η επιλογή στήριξής, προς το παρόν, δεν «βγαίνει» στους Μπακς. Ο 29χρονος φόργουορντ μοιάζει αδύναμος να ζήσει στη σκιά του Γιάννη, φαίνεται πως δυσκολεύεται να γίνει ο wingman που θα χρειαστεί ο Greek Freak στη «σταυροφορία» για την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Και το συμβόλαιο του Λάουρι λήγει στο τέλος της χρονιάς….

Ακούστε το τελευταίο επεισόδιο του Sports Journeys. Όλόκληρη την πρώτη σεζόν, θα τη βρείτε εδώ.