Ολυμπιακός που θύμισε… Λονδίνο

Η πρεμιέρα του Ολυμπιακού στην κανονική περίοδο της EuroLeague, έκρυβε μια τούρτα, η πρώτη κουταλιά της οποίας, έκανε τους φίλους των «ερυθρόλευκων» να ονειρεύονται… Λονδίνα!

Ημίχρονο… Back to the Future!

Όταν ο Ολυμπιακός και η Μπασκόνια πήγαιναν στο αποδυτήρια για την ανάπαυλα του αγώνα της πρεμιέρας, το ταμπλό στο ΣΕΦ έγραφε 47-22 και ομολογώ πως νοερά, ταξίδεψα πίσω στο 2013 και το Λονδίνο! Στην τελευταία φορά δηλαδή, που ο Ολυμπιακός έπαιξε τόσο κυριαρχικό μπάσκετ σε 20λεπτο, διαλύοντας κάθε σκέψη αντίδρασης του αντιπάλου.

Κοινός τόπος με εκείνον τον τελικό κόντρα στη Ρεάλ Μαδρίτης; Ο κόουτς Μπαρτζώκας που χάρισε το τρίτο -και τελευταίο ως σήμερα- ευρωπαϊκό τρόπαιο των «ερυθρόλευκων». Ο προπονητής του Ολυμπιακού εμφάνισε στο παρκέ μια πεντάδα… καμικάζι στο πρώτο δεκάλεπτο (Γουόκαπ, Ντόρσεϊ, Παπανικολάου, Βεζένκοφ, Φαλ), η οποία όχι μόνο έβγαλε μεγάλα ποσά ενέργειας στην άμυνα, αλλά κράτησε και… κάβα για την επίθεση, κινώντας υποδειγματικά την μπάλα.

Οι διαγώνιες πάσες στην αδύνατη πλευρά και η καλή κυκλοφορία, έβγαζαν συνεχώς ελεύθερα σουτ στο πρώτο μέρος, για να εξηγηθεί και το σχεδόν 50% εντός παιδιάς στην ανάπαυλα. Στην πραγματικότητα, ο Ολυμπιακός δεν ήταν συγκλονιστικά εύστοχος, με δεδομένο ότι το 90% των εκτελέσεων έγιναν από άριστες προϋποθέσεις!

Απολύτως λογικά, κάποια στιγμή στο δεύτερο μέρος, το πόδι κατέβηκε από το γκάζι. Ρίχνοντας μια ματιά στο φύλλο της στατιστικής, βλέπει κανείς οκτώ παίκτες να αγωνίζονται από 15:15 (Γουόκαπ) έως 22:31 (Βεζένκοφ), δέκα σκόρερ τουλάχιστον ενός καλαθιού εντός παιδιάς και μοναδικό άποντο τον Λαρεντζάκη που όμως τελείωσε το ματς με 2 ριμπάουντ, 3 ασίστ, 3 κλεψίματα και μπόλικο κυνηγητό στην άμυνα!

Εξαιρετικός, αλλά δεν είναι… Μάιος

Απολύτως λογικά, η εικόνα της ομάδας σκόρπισε ενθουσιασμό, ειδικά αν αναλογιστεί κανείς τις… νερόβραστες σεζόν που πέρασαν από το 2017 και μετά! Βέβαια, υπερβολικές αντιδράσεις και απαιτήσεις για Final 4, μόνο κακό θα κάνουν σε ένα σύνολο που φαίνεται πως έχει ρυθμό, διακριτούς ρόλους και χημεία στο παρκέ.

Όπως άκουσα κι από έναν φίλο και το υιοθετώ, «Μακάρι ο Ολυμπιακός να γίνει η… Μπάγερν της προηγούμενης χρονιάς»! Προσυπογράφω, αφού στην πραγματικότητα αυτό είναι το επόμενο βήμα εξέλιξης της ομάδας που κράτησε τον κορμό της και ενισχύθηκε ακριβώς εκεί που πονούσε.

Ο Ντόρσεϊ μπορεί να μην έλαμψε με τα νούμερά του, ωστόσο στο πρώτο δεκάλεπτο ειδικά, ήταν εξαιρετικός, με σοφές επιλογές και αυτοπεποίθηση που τρυπούσε το ταβάνι. Στο δεύτερο μέρος, λόγω και της διαφοράς, έχασε μέρος της σπιρτάδας του, κάτι απολύτως λογικό για έναν κλασικό παίκτη ρυθμού.

Θετικότατο ντεμπούτο με τα «ερυθρόλευκα» πραγματοποίησε και ο Φαλ. Ο Γάλλος ήρθε για να αποκτήσει ο Ολυμπιακός ένα «σκιάχτρο» κάτω από το καλάθι, κάτι που του έλειψε από την στιγμή που ο Μιλουτίνοφ έγινε κάτοικος Μόσχας. Το πρώτο δείγμα γραφής αποδείχθηκε παραπάνω από θετικό, αφού η παρουσία του δημιούργησε προϋποθέσεις καλών περιφερειακών σουτ στην επίθεση, ενώ έκρυψε τον ήλιο στην άμυνα.

Τέλος, ειδική μνεία χρειάζεται ο Τόμας Γουόκαπ. Ο Αμερικανός πέτυχε μόλις 2 πόντους, μάζεψε 2 ριμπάουντ και μοίρασε 3 ασίστ σε 15:11, αλλά στο πρώτο δεκάλεπτο έγινε ο βράχος που σταματούσαν όλες οι απόπειρες δημιουργίας της Μπασκόνια, αλλά και ο παίκτης που καθοδήγησε σωστά την ομάδα στην επίθεση.

Οι σταθερές αξίες

Σε ό,τι αφορά τους… παλιούς του ρόστερ, πλέον γίνεται απολύτως ξεκάθαρο πως ο Βεζένκοφ έμεινε στο λιμάνι, με στόχο να γίνει αυτός ο go to guy της ομάδας, μαζί με τον Κώστα Σλούκα. Ο τρόπος που πήρε πάνω του τις πρώτες επιθέσεις, αποδεικνύουν του ισχυρισμού του αληθές, μαζί με τους 16 πόντους στην «οικονομική συσκευασία» των 11 σουτ σε 22:31!

Αντίστοιχα, ο Κώστας Σλούκας μπήκε λίγο νωθρά στο ματς, όσο όμως περνούσε η ώρα, φαινόταν πως πατούσε όλο και καλύτερα. Ο τελικός απολογισμός των 10 πόντων και των 5 ασίστ, προφανώς δεν συνιστούν και την πιο παραγωγική μέρα του στη δουλειά, αλλά και μόνο που αυτό αρκούσε για να επικρατήσει ο Ολυμπιακός άνετα στην πρεμιέρα, υπερτονίζει την πολυφωνία της φετινής έκδοσης των «ερυθρόλευκων».

Τέλος, το πιο χαρμόσυνο νέο της βραδιάς, ήταν τα 20 λεπτά του Παπανικολάου. Ο «παπ» ξεκίνησε με 0/2 τρίποντα, εντελώς αμαρκάριστος, έβαλε το τρίτο ίδιο σουτ που του έδωσε η άμυνα της Μπασκόνια και σε γενικές γραμμές, έμοιαζε πως άφησε, οριστικά, πίσω τον τραυματισμό στον αυχένα. Μακάρι για τον ίδιο, τον Ολυμπιακό και την Εθνική Ομάδα…

Η «βασίλισσα» περιμένει και βάζει… πρόχειρο διαγώνισμα

Σε όλα όσα καταγράφηκαν, υπάρχει ένας αστερίσκος. Ήταν τόσο καλός ο Ολυμπιακός, ή μήπως οι ελλείψεις της Μπασκόνια, πλήγωσαν τόσο πολύ τους Βάσκους που δεν εμφανίστηκαν διόλου ανταγωνιστικοί στο παρκέ; Η απάντηση είναι μάλλον κάπου στη μέση, ειδικά στο κορυφαίο επίπεδο. Η εμφάνιση του Ολυμπιακού, έβγαλε στην επιφάνεια και τόνισε τις ελλείψεις της ομάδας του Ιβάνοβιτς, η οποία πιθανώς να αποδειχθεί πολύ καλύτερη στην πορεία της σεζόν.

Για την 2^η αγωνιστική, οι «ερυθρόλευκοι» περιμένουν στο ΣΕΦ την ανανεωμένη Ρεάλ Μαδρίτης, η οποία έκανε φύλλο και φτερό την Εφές στην πρεμιέρα. Το 82-69, μάλλον κολακεύει την Πρωταθλήτρια Ευρώπης, η οποία έγινε ξεκάθαρο πως έχει βασικούς παίκτες εκτός ρυθμού ακόμα. Από την άλλη, η «βασίλισσα» έστειλε μήνυμα επιστροφής στην κορυφογραμμή και στο Φάληρο θα έρθει για το 2/2, όντας ένα απείρως πιο υψηλό εμπόδιο από την Μπασκόνια.

Αν οι Πειραιώτες πάρουν τη νίκη και εξίσου καλό βαθμό κόντρα στην αρμάδα του Πάμπλο Λάσο, ειδικά με δεδομένο ότι το πρόγραμμα τους ευνοεί με έξι ματς στο ΣΕΦ τις πρώτες εννέα αγωνιστικές (Μπασκόνια, Ρεάλ Μαδρίτης, Ζάλγκιρις, Άλμπα, Φενέρ, Μονακό), τότε μπροστά τους ανοίγεται ένα μονοπάτι που μπορεί να τους φέρει στην πρώτη τετράδα, μόλις συμπληρωθεί το ¼ του μαραθωνίου. Όπως ακριβώς η Μπάγερν πέρσι, που την 8^η αγωνιστική ήταν τρίτη με ρεκόρ 7-2…

Ακούστε το τελευταίο επεισόδιο του Sports Journeys, αλλά και ολόκληρη την πρώτη σεζόν εδώ.

Photo Credits: Euroleague.net