«Το ποδήλατο είναι μαγεία»

Με την ατάκα του τίτλου, ο Βασίλης Αναστόπουλος (νυν προπονητής στην Dequenick Quick Step), με καλωσόρισε το 2018 στην ποδηλατική οικογένεια του Eurosport.

Με αυτή θα ήθελα με τη σειρά μου να σας βάλω στο κλίμα της ποδηλασίας. Για να είμαι ειλικρινής, προερχόμενος από τον ποδοσφαιρικό κόσμο σκέφτηκα, τι λέει ο άνθρωπος, και τον ακολούθησα στο booth του Eurosport 2 για να μου κάνει εισήγηση στα βασικά στοιχεία της πίστας. Αν θυμάμαι καλά, περιγράψαμε το Six Day της Κοπεγχάγης*.

Μετά από ένα… βαρύ τρίωρο, εξήλθα από το στούντιο με μία αίσθηση ανακούφισης. Ακολούθησε ακόμα ένα μάθημα πίστας και ένα δρόμου. Κάπου εκεί, παρατηρώντας την κάψα του Βασίλη για τα όσα γίνονταν, κάτι τσίγκλησε το μυαλό μου. «Βρε λες;»! Επειτά από λίγο καιρό ο Μάνος (production manager), μου ανέθεσε τον πρώτο μου Γύρο. Ταξίδι, λοιπόν, στην εξωτική Ταϊβάν, σε μία μάλλον τραυματική εμπειρία για τους τηλεθεατές, όπου το «λίγα λόγια, πολύ μουσική» έγινε πράξη.

Μου πήρε περίπου έναν χρόνο για να μπω εντελώς στο κλίμα του αθλήματος, ακούγοντας στο διάστημα αυτό ουκ ολίγα μπινελίκια από τον Βασίλη (σε ευχαριστώ, πρωτίστως γιατί με αντιμετώπισες σαν αθλητή/παιδί σου), ζαλίζοντας τον Αντρέα Τριανταφύλλου στις ερωτήσεις (μοναδικός και φίλος…), παρακολουθώντας αρκετές ώρες παλιούς αγώνες και ξοδεύοντας πολλά βράδια στον υπολογιστή για να μάθω ιστορία.

Βλέπετε, η ποδηλασία είναι σύνθετο άθλημα και δεν κερδίζει απλά ο ταχύτερος. Για να φτάσουμε σε αυτό το σημείο, έχουν προηγηθεί μία σειρά γεγονότων που καθορίζουν το αποτέλεσμα. Σε έναν αγώνα εμπεριέχονται στοιχεία όπως: η τακτική, η ομάδα, οι ρόλοι, οι στόχοι (φανέλες, σπριντ, μπόνους δευτερόλεπτα, πόντοι για τις επιμέρους κατατάξεις, σπάσιμο στον αντίπαλο κ.ά.). Πλέον, κάνοντας βόλτες με το κουρσάκι μου, όχι μόνο περιγράφοντας ποδηλατικά γεγονότα, μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι, «Το ποδήλατο είναι μαγεία».

Πραγματικοί υπεραθλητές

Οι ποδηλάτες εντάσσονται σε μία ιδιαίτερη κάστα ανθρώπων.  Πρόκειται για αθλητές που ξεπερνούν τα όρια τους καθημερινά, όντας εκτεθειμένοι στις διαθέσεις του καιρού, θέτοντας σε κίνδυνο την ζωή τους, ξεπερνώντας πολλές φορές σοβαρούς τραυματισμούς. Αρκετοί τους χαρακτηρίζουν «τρελούς», επίθετο διόλου άτοπο. Χρειάζεται μπόλικη δόση τρέλας για να κάνεις κατάβαση με 100 χιλιόμετρα σε δρόμο με στροφές και περιστοιχισμένος από γκρεμούς! Προσωπικά τους θεωρώ υπεραθλητές.

Φυσικά, ένας τέτοιος βαρύγδουπος τίτλος δεν προκύπτει μονάχα από τους κινδύνους που διατρέχουν. Πηγάζει από την προσπάθεια που καταβάλουν σε καθημερινή βάση στην προπόνηση. Στις μάχες του σε υψόμετρα που ξεπερνούν τα 2.000 μέτρα. Σε ανηφόρες όπου ζορίζεσαι να τις διασχίσεις με τα πόδια, πόσω μάλλον κάνοντας πετάλι! Η ψυχική δύναμη που διαθέτουν. Δεν είναι εύκολο να επιστρέψεις ακμαίος στη δράση έπειτα από ελάχιστες ώρες ή μέρες, ενώ λίγο πριν χάνεις μία νίκη σε ετάπ ή στη γενική ή σε μονοήμερο, εξαιτίας μίας μηχανικής ατυχίας.

Οι ποδηλάτες διαθέτουν ένα «πακέτο» , φυσικών, αθλητικών και ψυχικών προσόντων, που εφάμιλλο δεν υπάρχει στην αθλητική κοινότητα. Βέβαια, υπάρχουν εκείνοι που επέλεξαν τον εύκολο τρόπο του ντόπινγκ, διότι δεν είναι όλα καλώς καμωμένα…

Ο 107ος Γύρος Γαλλίας

Όλα τα παραπάνω αποτελούν το εισαγωγικό μέρος της παρουσίασης του 107ου Γύρου Γαλλίας, που εκκινεί το προσεχές Σάββατο από τη γαλλική ριβιέρα (Νίκαια) και ολοκληρώνεται στις20 Σεπτεμβρίου με την παρέλαση στο Παρίσι (Ηλύσια Πεδία). Για πρώτη φορά στα χρονικά του Tour, η διαδρομή ξεκινά Αύγουστο και ολοκληρώνεται Σεπτέμβριο! Ενδεικτικό αυτού ότι η αμέσως προηγούμενη πιο καθυστερημένη έκδοσή του χρονολογείται το 1908, όταν οι τίτλοι τέλους έπεσαν στις 9 Αυγούστου στο Παρίσι.

* Six Day: Εξαήμερα ή τριήμερα ποδηλατικά γεγονότα πίστας, τα οποία διοργανώνονται από τον 20ο αιώνα. Πλέον, υπό την καθοδήγηση των Μαρκ Κάβεντις και Μπράντλεϊ Γουίγκινς είναι πιο εμπορικά (καθαρά αγωνιστικά σόου), έχοντας ως στόχο τη διαφήμιση ων αγωνισμάτων της πίστας στο ευρύ κοινό.

Υ.Γ: Σάββατο πρωί θα αναρτηθεί ένα μικρό preview του Γύρου Γαλλίας, κυρίως, για τους βασικούς άξονες της 107ης έκδοσης.

Υ.Γ1: Η πρόκριση του ΠΑΟΚ επί της Μπεσίκτας ήταν ιδιαιτέρως σημαντική για το ελληνικό ποδόσφαιρο και την παρουσία του στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις τα επόμενα χρόνια. Τα γύρω γύρω περί τόνωσης του Εθνικού μας φρονήματος, δεν μπαίνω στη διαδικασία να τα σχολιάσω…

Υ.Γ2: Ο Γιάνναρος συνεχίζει να ξεπερνά το αγωνιστικό του ταβάνι, αν και αρχίζω να πιστεύω πώς δεν υφίσταται τέτοιας φύσεως περιορισμός στην περίπτωσή του. Μπράβο! Για τα τεκταινόμενα στην Μπάρσα και την επικείμενη αποχώρηση Μέσι, θα τα σχολιάσουμε προσεχώς τόσο στο podcast όσο και γραπτώς.