Το βάρος της φανέλας το ορίζουν οι… Μίλερ

Παρακολουθώντας τη ρεβάνς του Παρκ Ντε Πρενς ανάμεσα στην Παρί και την – αποδεκατισμένη- Μπάγερν, αν κάτι έγινε απολύτως ξεκάθαρο, είναι η διαφορά στις φανέλες των δύο ομάδων.

Υπόθεση εργασίας, αν και τα σενάρια προφανώς υστερούν σε αντικειμενικότητα. Αν η Μπάγερν είχε επικρατήσει στο Παρίσι 2-3 και είχε τη ρεβάνς στην έδρα της, πόσο πιθανό θα ήταν να καρδιοχτυπά ως το 90’; Το τελικό 0-1 των Βαυαρών, είναι ακόμα μια απόδειξη της διαφοράς που χωρίζει τους δύο περσινούς φιναλίστ, ακόμα κι αν φέτος χαμογέλασαν στο Παρίσι.

Η Μπάγερν είναι ένα σύνολο, σφυριλατημένο στη φλόγα της μάχης, μπολιασμένο με νοοτροπία νικητή και ένα «εγώ» που τρυπάει τοίχους. Η refuse to lose mentality μπορεί να κατοικοεδρεύει στο Μόναχο για πάνω από μισό αιώνα, όσο δηλαδή η ομάδα βρίσκεται στην κορυφογραμμή της Γηραιάς Ηπείρου, ωστόσο περνά από γενιά σε γενιά.

Ακόμα και χτες, όταν με τη σέντρα όλα έδειχναν από… σκούρα έως μαύρα κι άραχνα, η έκφραση στο πρόσωπο του Μίλερ, ερχόταν να σε διαπεράσει και τα έλεγε όλα. Έβλεπες ζωγραφισμένη στα μάτια του, την άρνηση να παραδοθεί, τη θέληση να κάνει ακόμα μια ανατροπή, όχι γιατί είναι καλύτερη ομάδα, αλλά γιατί είναι η Μπάγερν. Η ηρεμία του Νόιερ στο τέρμα επίσης, έδινε τον τόνο στους υπόλοιπους, αφού οι χορτασμένοι από τίτλο και… σαμπάνιες, στέκονται όρθιοι και πεινασμένοι για περισσότερα.

Πως είναι δυνατόν λοιπόν, να μην μπουν στο ματς με μάτι που γυαλίζει και κυρίως με την ελπίδα να φωνάξουν, ως άλλοι Γαλιλαίοι, «Κι όμως γυρίζει»; Πιθανότατα, εκεί έρχεται και η εξήγηση του «βάρους» μιας φανέλας, τουλάχιστον ως ένα σημείο. Δεν είναι μεταφυσικό φαινόμενο, δεν γίνονται οι παίκτες παγκόσμιας κλάσης, επειδή φορούν το σήμα και τα χρώματα, αλλά είναι εκεί οι προσωπικότητες που -μέρα τη μέρα- τους μεταλαμπαδεύουν τη νοοτροπία και γίνονται οι «go to guys», αυτοί τους οποίους πάντα θες δίπλα να καλύπτουν τα νώτα σου, όταν πας στον πόλεμο! Κυρίως όμως, όταν βλέπεις παίκτες που έχουν κατακτήσει τα πάντα να ορμούν με το μαχαίρι στα δόντια, προσπαθείς να ακολουθήσεις το παράδειγμά τους.

Στην αντίπερα όχθη, η νικήτρια Παρί μπορεί να έβαλε ένα γαλόνι στο πέτο της, πρέπει να της πιστωθεί, ωστόσο ακόμα και μέσα στο 90λεπτο έβλεπες πως στο μυαλό φώλιαζε η αμφιβολία. Βέβαια, έκαναν με τη σειρά τους ένα βηματάκι μπρος, αφού διαχειρίστηκαν την πίεση και δεν έπαθαν, ό,τι στον τόπο μαρτυρίου της Βαρκελώνης, λίγα μόλις χρόνια πίσω. Παρόλα αυτά, όσο οι Νεϊμάρ, Ντι Μαρία, Εμπαμπέ και οι λοιποί αστέρες της «Πόλης του Φωτός» επενδύουν περισσότερο στα τακουνάκια και τις ντρίπλες και λιγότερο στη μαχητικότητα, τόσο πιο δύσκολο θα γίνεται να βαρύνει η φανέλα τους στην Ευρώπη…

Ακούστε το τελευταίο επεισόδιο του Sports Journeys, αλλά και ολόκληρη την πρώτη σεζόν εδώ.

Photo Credits: Bundesliga.com